— Pazar Ola Hasan Üğlu— HASAN BEYİN OĞLU YANGINDA — | 1: Hasan Bey — Aman, ortalıkta bir duman var. 2: Hasan Bey — Öyleya... Şurada bir ev yanıyor. [ 3: Hasan Beyin Oğlu ( Kendi kendine ) — Ben Yangın mı çıktı acaba ? Gidip bakayım, sen sakın gelme. durur muyum hiç? Babamlım arkasından ben de gider, yangını seyrederim. 4: Hasan Bey — Aman... Yangın dehşet.. İçeride de 5: İtfaiye neferi — Hasan Bey... İçeride bir çocuk [ 6 : İtfaiye zabiti — Bir yatak çarşafı — getiriniz de biri bağınyor... Kimdir 0 ? kaldı... O bağrıyor. çocuk oraya kendini atsın, kurtulsun 7: İtfaiye neferleri — Haydi, şu pencerenin önüne l 8: Hasan Bey — Çocuğum, at kendini oradan... | 9: Çocuk — Atamam... Korkarım... Yapamam... Ay... yatak çarşafını gerelim. Korkma... Bir şey olmazsın, kurtulursun ! | Aman... Yanacağım! TIŞA AÇ < AlD '”*lky'ı' “Xr L'!;.'f NÜ 10 : Hasan Beyin Oğlu — Şu cebimdeki zpazuplarla 11: Hasan Beyin Oğlu — Haydi! Kendini oradan 12: Hasan Bey — Hah... Çocuk kendini attı, kur- tevizleri çarşafın içine koyayım, atarsan bütün bu cevizlerle zıpzıpları sana vereceğim, tuldu, yine bizim oğlana afferim be !..