16 Kasım 1939 Tarihli Servetifunun (Uyanış) Dergisi Sayfa 9
No, 3256—3571 vi ; dandğmisi, im layt BİR YIL. SONRA" | Ne yıldırım, ne şimşek ona istlaredir, o tarihin üstüne nakışlanan hâredir. Vatanın dört bucağı kesilince bir zindan Güneşi O doğurdu saçının oltınından. Gökler gözlerindeydi, uluklar Sala : İsmini inciledi yıldızların ucundü. Dağlar iğildi ona, dalgalar dile geldi, Zateriylâ kahraman yüceldikçe yüceldi. Hürriyet meşalesi tutuşup her ocakta, Ne parlak ışık yandı şerefli ol sancakta. Ya bu zaferden sonra yaptığı hörikalar | Ellerinde yuğruldu setler, dakikalar Ne Sultan, ne halife, ve tekke vardı artık, Türk iiine ün verdi, Törk halkına ferahlık. Kırıldı evlerdeki günü kapatan kotes, Dieriidi bir yumrukla başlardaki gülünç fes. Yürüyen bir malemken siyah çorşaflı ana Yırlarak peçesini kavuşmuştu hakkım. Medeni bir konunla sevindi nice yetim, Herkeş haykırıyordu: — “Yaşa Çümhuriyetim |, Herkea atılıyordu Atatürkün yoluna, Başlar yaşlarıyorüu O'nun hunçtan “koluna, > . » >» Bu tüng nasıl eridi, nasıl göçlü sessizce? O ölüm heberiyle ruhlara göldü gece, İk dehşet karşısında diller çözülmez aldı, Bülbüller bile sustu, gökyüzü gülmez oldu. Bir duman bürümüştü verlan yamaçlarını, Kadınlar ağlıyordu yolurak saçlarını. On sekiz milyon kişi çocuklar gibi öksüz, Bir olav parçasıydı perğinlenen gönlümüz. Böyle geçti saafler o gün uçurumilaşıp, Gözyaşları çağladı bir nahir gibi teşip. Fakat bu ıstrobin en omansız deminde, , UYANIŞ :
