——— ——— Küçük Con'un Başından Geçenler x: 18 Cuceler ye.) Başka Ççare Feşebbüs | edeceğiz. ’ 3 N nlarda - 6 ger ye /yzr aı—fdzf. ğ R 4 isi Fnek aArlık- Gn,fan_glı;.g n , , Eğâ Zar, ni bulursak kür. Zara /ıcı;oı':fn;_,'ıf L ğ ha. Â $ u : ğ ; | HABER'in deniz ge * açmıya mMuvaffak B - z - T li | intisi içi Olmuşlardıı. Fakat zintisi için İı!'ınlıulı gel - e”a/îw'gef;//:r;e%/a ö zimemm OlAduğu :çin kaçama”E Gesinti el - muşTardı. Açlık da | merikadan bir al - baş & VZ | dı. Amerika polisi bir tür - $ göslermişi'i . lü başa çıkamadığı bir: KALPAZAN i için kendisini Ame - ar yozan,ket. K Bu olaar erek kaşmak çetesi için kendisini Ame yeb /;,_ yi d.'k ıı:ı';nn:ıdz.?a’c' çkı—de #Zlv' “ara A6 uyanırşa korkma yanlar bir e. S afiş e 'se UuyanaCaklar ( X: 9 ) İ PAAVoTUNUR. Va İ ! E - ibm Tolerefi alır almaz d ÜN ee S7 e U a | ç : Z F bul. | hal Amerikaya hareket et- Bi ge G İ | ti. Ve giderken de — çok YA MA » M z S 4 sevdiği HABER okuyucu- larıma bu — macerasmı da anlatacağını vadetti İCdcelerden biri bA- Haydu ğ (P PEİSİ GEÜİ v çor A4aç! 158 SERSERİLER YATAĞI Nihayet çavuş: — Pekâlâ! Mahkümu çözünüz, affedilmiştir. dedi. Halk sevinçle bu emri alkışla- dı. Lantene: — Anlat bakalım, bu nasıl oldu. dedi. Manfred: — Gel, gel! birazdan her şeyi öğrenirsin. diye mırıldandı. Askerler, polis müdürünün ko- nağına, cellât ve yamakları Kedi- ler sokağına döndü, gittiler. Manfred de arkadaşını alıp gö türdü. Loyola, Manfredin gittiğini gö- rünce dudaklarının ucuna gelen bir küfürü savurmaktan kendisini güç aldı. Düşmanımı mağlüp etmeği dü.| şünürken kazdığı kuyuya kendis;. nin düştüğünü anladı. Fakat âdi bir serseri saydığı Fanfarla Kokardere bir şey söy- lemeğe tenezzül etmiyerek susma- yı tercih etti. Kollarımı mantosunun altında, kavuşturmuş, kaşlarını — çatmış, yumruklarını sıkmış olduğu halde müthiş bir intikam plânı düşün- meğe başladı. Bu suretle tam üç saat geçti. Kokarderle Fanfar, bu üç saat, zarfında mahzenden hiç çıkmadı- lar. Papası bir saniye bile göz ö- münden ayırmadılar. Loyola bir aralık bu iki serseri- nin hakkından gelip gelemiyece- ğini'düşündü. —- Sokağa çıktığı zaman daima arkasında bir zırh elbise bulunur ve mantosunun altında da bir han. çer saklardı. Fakat başında bulunan iki göz. cünün ellerinde birer hançer bulu- nuyordu. Eğer biraz kımıldasa kendisini hemen tepeliyecekleri belliydi. Zaten Kokardr: — Peder, şüpheli bir harekette bulunacak olursanız sizi derhal öldürmek için emir aldığımı ha- ber veriyorum. Eğer dini ödevi. nizde (vazifenizde) devam etmek istiyorsanız uslu durmanız (âzım- dır. demişti. Bunun üzerine Manfredin ge- cikmiyeceğini farzederek kımıl- danmadan durmağa karar verdi. Yukarda söylediğimiz gibi bu bekleyiş tam üç saat sürdü. Nihayet papas, merdivenden i- nen ayek seslerini duydu. Arkasından Manfredle Lantene mahzene indiler. Manfered pek neşeli idi. Loyo- la delikanlının bu halini iyiye yor- du. Fakat Lantene darağacına g5. türüldüğü zamankinden daha ye- isli ve hiddetliydi. Kokorderle Fanfar, hayatmı kurtarmağa çalıştıkları delikanlı. nın elini pek büyük bir sevinçle sıktılar. Layola, diğerlerinin söz söyle- SERSERİLER YATAĞI 158 mesine meydan vermeden: nız da bağışlanmıştır. diye alay — Efendiler, zannedersem ar-| etti. tık serbestim değil mi? dedi. Manfred: — Onu şimdi görürüz. dedi. — Bana verdiğiniz sözden dön- meğe cesaret edecek misiniz? Lan- tenenin hayatına karşılık benim hayatımın kurtulacağına yemin et.. miştiniz. Manfred, Lanteneye baktı. O vakit Lantene, zorla sakin yaptığı bir sesle: — Mösyö, kardeşimin ettiği ye-| min üzerine yaşıyacaksınız. Eğer Manfred yaşayacağınıza söz ver- memiş olsaydı, sizi şimdi gebertir- dim. dedi. Lantenenin korkunç kılıcından çekinen Loyola: — Kendinize geliniz, arkamda bir papas elbisesi bulunduğunu u- nutmayınız.. diye ihtar etti. — Evet, sizi hiç acrmadan, hiç tereddüt etmeden, kuduz bir kö- peği gebertir gibi gebertecektim, Zannedersem bu suretle de insan- lığa pek büyük bir hizmette bu- lunmuş olacaktım. Lantene bu anda pek müthiş bir. hal almıştı. Korkudan sapsarı kesilerek Manfrede yalvarıcı bakışla bakıp geri geri çekilen papasın üzerine yürümüştü. Manfred: — Korkmayınız, bir serseriler verdiğimiz sözde dururuz. Lan- tene kurtulduğu için sizin hayatı- Bu söz üzerine, Lantene dura- rak alnından akan terleri elinin tersiyle sildi. — Evet, hayatımız kurtuldu. Serbest kalmanıza gelince... Onun için de konuşacağız. sözlerini söy- ledi. Artık ölmiyeceğine aklı yatan Loyola şeytanca bir gülümsedi. Başını doğrultarak mahzun bir tavur aldı: — Her ikiniz de henüz pek gençsiniz. Pek ziyade hürmet et- meğe mecbur olduğunuz bir adam hakkında yanlış bir düşünceye ka- pıldığınız için sizi mazur görüyo- rum. Fakat şimdi bunları sizinle burada münakaşa edecek değilim. Yalnız hakkımda yapacağınız şe- yi söyleyiniz. Şunu aklınızdan çı- karmayınız ki bugün her ne kadar siz daha hiddetli iseniz de bu ha- liniz devam edemez. Eğer beni hapsederseniz, misafiri bulundu- ğum Fransa kralı kayboluşumdan endişeye düşerek beni aratacaktır. Nihayet hakikat anlaşılacaktır. Sözlerim benim değil, sizin asığı. nız (menfaatiniz) içindir. Çünkü uzun zamandanberi kendimi böy- le şeylere alıştırdım. Şahsım için hiç bir şeyden çekinmem. Din yo- lundaki kavgalarım sırasında her türlü zorluğa karşı gelebilirim.. Manfred: - — O bahsi bırakımız! Eğer 6 'sayfaları açarsak pek uzun sürer,