3 Eylül 1934 Tarihli Akşam Gazetesi Sayfa 6

— Hayatta muvaffak olmanız için size e nasihat vereyim. — Nedir? — Verilen nasibatleri | dinle- meyin |.. graf Bir adam telgrafhaneye girdi, memura “— Telgrit çekmek istiyorum, dedi. Memur başını kaldırdı — Kâğıt kalem orada, yazınız. Öteki omuz silkti: — Sen de tuhafsın be.. Benim yazım olsaydı mektup yazardım, telgraf çel ekmezdim! Fam | — Nasıl oluyor da, o zatin çi bulun söz mü? başın Gi Tape için şırma: danı senin cebinde — Ben patlıcan sikmesi yemem. — Halbuki Aliye, Ayşe, Fatma, Hasene patlıcan silkmesine bayılırlar.. — Öyleyse getirsin |. Rim | Ayık soldan gene gönül Sevda senin nene gönül! Vazgeç sen divane gönül Sevda senin nene gönül!, KALBİME Bir sızı var dür sende yerinde? Oldun bir pervane gönül!, Aşk ateşten yakıcıdır, Hasret şim pek acıdır, Vuslat bunun ilâcıdır, Ne mutlu erene gönül! Rahmi Karaca Gl — Yahu t Gi neye yatıyorsun ? — Gece oteldeki yatağımı ali bulmak için. Hasta Bir lokantanın sahibi, aleyhi- ne açılan bir davanın ilk celse- mamıştı. İkinci e avukatı, mü- yan gana dolayısile ge- lemediği is sordu: — Hastalığı neydi? — Midesi bozulmuştu efendim, o gün kendi lokantasında yemek miş! sinde bulun: bir yosma, peçenin me- siyer sayıyordu. Biri fısıldadı: akkı var, maziyi örtmek e Yakup Cemilin ölümünü mü düşüyorsun Ve — Hayır, ben senin varisinim!. Göz Doktor kadının mii muâ- yene etti, a kocasına döndü: — bir şey si bile — Nasıl olur efendim, bitim mahalleli kem gözlü olduğunu söylüyor! Ses — Azizim, tebrik ederim. — Neyi? — Karının kadife gibi sesf var. — Sus, aman duymasın, — Neye? — Sesine uygun bir kumaştan tuvalet ister! — “İmdat... ire er çtim,, diye haykır, sana üstelik metsin, Piliç Ahmet efendi, Salamondan beş ira ödünç aldı. Öğle üzeri vr bir lokan- tanın önünden geçerken baktı, Ahmet efendi iliş iç si yi- yor! Hemen lokantaya girdi: — Aşkolsun be, sabahleyin beş ve dilendin, şimdi piliç yiyor- — Yahu, param olmadığı za- man piliç yiyemiyorum. Param ol- duğu zaman piliç yiyorum diye darılıyorsun. Ben ne zaman piliç az — Kâr istemiyorum, Erer sine vereceğim, bana bunlar sa ; gerektir! daha para da veririm, karım seni korkutup kaçırdım zanı DEDİ yet e Bir ressam, arkadaşlarından Mehtaptaydık dün gece Pek derin derin süzdü Taş birden yumuşadı birine son yaptığı resimleri gös- Yalüarttı saat Bu bir çift kara gözdü Sözüm yarıda kaldı, terdi ve dedi ki: saatlerce... Söyledim nice nice Hepsine tıraş! dedi.. — Senin kocan Ke cömert... Benimki ise... > - — Haksızlık etme, geçen sene doğduğun gün seni apandisitten ameliyat ettirmedim .mi ?..- Ben yalvardı üzdü «Benim kalbim taş!» dedi.. | Bu söz beni okşadı «Olduk arkadaş!» dedi.. Rahmi Karaca — Nasıl buldun!.. mimi söyle. — Hakikaten samimi fikrimi aöyliğeyik mi?., Amma sa- — Hayır hayır, öyleyse vaz« geçtim.. Günler İlk mektebin ilk sınıfında. Muallim talebeden birine sorarı — Bana günleri — Bugün, v | daha evvelki g ri say . evvelki gün, — Ben içtim miydi, berşeyi unuturum, zaten bunun için içi- yol ONCE ŞEŞEN 10,» şÖyleyse parayı peşim-xerl . “d