| İl a YENİ a, 28 Eyldi 1935 | | PARDAYANLAR | YAZAN : Mişel Zevako Tiksindiğim insanlar orada! Beni Felâkete yoksulluğa atanlar orada! Yalnız zemin katından iba- ret bulunan basık evin dış m. zarası pek fakirane ve çirkindi, Açık olan bir p: ii a iştirâk eden ku- müthiş ve çetin simaların andıran sert mi adam, bir ihtiyar otur- iyar gözlerini uzaki göke doğru yükselen m heybe “Monmaransi,, şatosu mişti. Biraz oradan ayır. — Kızı iğ ğin nerede? Sözlerini mırıldandı. Saloni süpürmekle (meşgul bir hiz- metçi kadın: — zel ormana inci çi- çeği ri gitti... Cevabını i, İhtiyarın e çerçeveliyen şefkat ışığının parıltısile gü- Tüms ii , pek doğru, ilk ba- Seli He ağaç bir imi de- mektir. Her yerde açan çiçek- lerin Oo kokusu gönüle serinlik rir, işte bu tabii | güzzelikten ek de; be- sevgili kızım, güzel ” Sözleri döküldü. Yine uzak- ta bir canavar gibi tepenin üs- tündeki şatoya "gözlerini çevir- i — Tiksi indiğim in: r ora- da ! Beni felâkete ve tr luğa anl rada ! Evet bi vakıtlar bu geniş arazinin sahi- bi idim. Piyen Sinyoru iken Şimdi Konne Tablın zulmün- in on ikinci Lui, mi ha- nedanına verilmesi icap eden İllaki le Föhşetinelile hükümdarlık — kını etm » Ori ayı i Konnetabl cenâplarına teslim Gezi bildiriyor. Buyuruğ bul Sinyor dö Piyen hiç bir ha- reketini badi a ziyade çi Dışarıd çek açmış bir erik ağacının damda. bir sini tiyar titrek enis era | be yordu. — Ey sayın bay Onikinci Lui! Siz anlı şanlı Fransovam ! Mezardan başını kaldırınız da, kırk savaş al: nında canını vermekten çeki miyen, kanını dökmeği şeref bilen bir ihtiyar ask. ar: bu ihtiyar leyla acıklı halini rünüz |... u acıklı sözler zabıta me- nu sar ii titretti. Elinde korse kararnameyi yavaşça- cık masanın zi ine bırakarak hemen sav O vakıt eğ vede matem ha- vasi esmeğe el iniltili v0 3 Sana ve bütün çocuk- larına lânet. Ocağımızı sön- dürdün! Ibtiyar buruşuk wen yeli yumruklar şatoya; doğru uz: a yere sığındım. Güçlükle ge- çiniyorum sefil bir hayat... Ne yapayım? ım Oo başımdan gitti! Ne diyeyim? Bu herif AM be nl birakmak. Buson ğındığım yuvamdan da çıkar- in kmde Kim n kı ızım belki sı; yer arayacak hen nım! Topladığın çiçekler çiçeklerindir. Dedi gözlerinden sıza aşları buruşuk kederli yi ol açarak yere düştü. Birdenbire beti bi enzi sarar- dı, soldu; siyah elbiseli bir atlı Kağıdın önünde durmuş, dan inerek saygı ile içeri e İhtiyarın önünde bir iki e kadar eğildi, durdu. lay Allah cezanı versin! ne zabıta memuru!. Mırıltısı dudakları; küldü, Siyah elbiseli doğ R di ndan dö- adam uştu: or dö Piyen, size Konneta- buyruk aldım.. dedi. elini tir tir titremekte olan İhtiyar sordu: Bir buyuruk mu? — Sinyör rilen ödev pe! dır. Size Yeri üryan “kollar ını kavuştur. Sinyör Döpiyen: se Pa hadi bir karar- amesi mi dediniz?! Bay yine Konnetablin yeni bir kinine mi yere Haydi çabık söyleyini Diyelhaykırdı Utangaç zabı- ta Me yavaş bir sesle: Sinyor, kararname; e değen araziyi; Fransa kra “Felak ge mül e , On ikii undanberi sin- Şami idare eden bu zatın eski haşmetinden lan yegâne malik: idi. Ser- eti mahvolunca, Kennetablin arazisiyle o çevrilmi n bi toprağa sığınmıştı. Bu ana adar kendisini tan biri- cik zevki sevgili Janı idi rjans arazisinin geliri a k bu yavrucuğun istikbalini emine kifayet ordu. Fak: şimdi ! Elde on a yok ! Parlamentonun rı gi ek Jan D iyı e gerekse bu, falete doğru e orlardı, Jan henüz ür altı yaşında idi. Zayıf, zarif bir kadıncık ti- pi vardı. Görenleri hayran bı- rakacak der e güzel ve sı- cak sö o kararını verildi- dinin e vii pazardı.Her gün yine ayni şarı çi- karak Marjansi'nin ei bulunan bir kestane ormanına girdi. Akşam yakındı. Çiçek lerden yapılan güzel koku or- manı sarmıştı. Jan heyecan ve bir eli kalbi üzerinde Kv lde ağaçların altına koşa- al yörüyor: iraf etmeye cesaret ede- bilecek miyim acaba? B: bu söyliyecağimi Bu müthiş; fakat tatl üni olan gizliliği ortaya çıka- racaj Sönlerini lee alir bir- denbire iki kuvvetli kol beline sarılarak titrek bir ağızla: Sonu Var — Sanatkâr-Kadın ve aşk Sonia Andre- evna Bers pek körpe iken Ki Tolstoyla nişan- lanmıştı. lik gü- nlerin heyecanı içinde büyük bir adama, bir san'- at ökesine karı olmanın ne mi dar zorlu, hati hayal kırıcı İk olduğunu bilmiyordu. On kiz O yaşında, evimli, masum dö- nemecinden önü- n ıkan bu el ve şerefle nişanlıy sene sonra ayni adamın elin- den: “Aşk yoktur. Birleşmeyi i cinsiğ bir ihtiyaçla ii ba geçir- diği ilk evsimi enfes bir aşk eril id Sonia kü- uzatıyor, bü anlısı onu u kadar saf, görmekten tit- riyordu. Tolestoy, bir kollej alebesi gibi bu derece açık bir saadeti tatabilmesine şa- sıyordu. Bu şaşkınlığın ve hatta he- yecanın Lies anlamak için artık kontes Tolestoy adını e küçük Sonianın hatırala- a göz gezdirmek gerektir. Zira büyük edibin hayatını ve ei ruhunu bundan daha wir eden bir vesika Bir Âğistos ayının başlan- gıcındaydı Sonia, annesi ve iki Isnaya sagda Bers aylesinin eski bir dosi EN Leon Nikolaviç Taltoyla hi gel- Tolostoy hemen göründü. nuklarına şatoyu andıra binanın büyü! gezdirdi. ilek tarlaları arası dolaş- ilâr. Kırmızı çilekler, kokulu çiçekler arasını ia sarı Tols- güzellik onu şaşırttı. Tolstoy karısına öyle ba; ki yanından ayrılmaz olmuştu. li ve hem- 10i5 hayranlıkla yrd Yirmi a olstoy ve karısı Sonya ken oda onu takip ediyor, zatı etmek istiyordu. — Bırak Sonia. Sofi'nin ya- tağını ben y. acağım. rtüleri acemice açtı. Sofi biraz titredi. Sonia köşede uyuklamıştı bi Tolstoyun küçük hali ası Mi u herkesten ve her pre pie yalnızlığın kend ba yat kadrosunu çizdiği- anlıyo: ide. San ars içinde bir göl- yanına sılda: — Ne kadar ada ve açık- r kaç gün vk çekecek b bi m teklif etti, ln mişti. Bü; um” lar mez göz yalla sön- üşlerdi. — Senli a oku- mak ister Elbett. — Fakat ei her hd ilk hi cak siz kaplin bulacam e li 7 ba Bi üyol ebeşir an? ale e Tolstoy Küçük Son- ) yayı nasıl sevmişti? dı, Halılar üzerine şu harfleriğ de kendilerine garip ve efsanevi rler eye hayret inik ballar. “Gü ie du. Bir saat, iki e gi çiti. Herkes Son- d du. Sonia ya- yaşça okudu: “ Gesçliğiniz ve | bir melek gibiydi. Çehresi sok esud olmak iştiyakınız bana ih- gundu. Belki de bundan son” yarlıyışı a SR intizarları, hayatın ebedi bilmekliğimin O imkânsızlığını beklemeler içinde geçecek olan pek zalimane surette duyuru- rini düşü nyordu. Ansızi! oda iz göründü. m e alar yapılırken konta temi& ses Ml ini #bir gömlek bara unuttuk* hissettirircesine Soniaya yat- | ânı, Pazar olmak münasebe“ m: anı geldiğini hatırlattı tiyle her tarafın kapalı oldu” ve ki ” 1. unu, valizlerin yeniden açıl” Sonia o geceki heyecanım | “ığını, kon undan ötürü Bükre böyük bir kudretle | geciktiğini ai Nihayet canlandırıyor. Böyle nefis ve | Tolstoy geldi. Törende yapıldı. tacı birçok h Yeni evliler Eylül sağnağ! dilar. Mehtablı gecelerde bir. | altında kiliseden çıktılar. Lüks ve sokularak at gezin- bir si indiler. Tolstoy hatıra ri yaptılar. ia e bugünü şöyle anla” Si içinde Tolstoy genç bir kalpteki mek 22 Eylâl 1862.. Sandet heyecanını bulmaktan yorul- içinde yüzüyorum. Bütün bun” muştu sanki... Bütün kulardan ların hayatla bitmesi bana im- , sonra ayrılmak anı ge kânsız görünüyor.,, izler arabalara ağ Üç sene sonra ledi rildi. Sonia annesi ye hemşire- satırları yazmış bulunuyordu: leri Ma Tolstoy: onya ve ben saa izin me ıde birl e gelece- kadar korkunç bir şey olduğu” na duy a z sine dikkatle baktı, seviyol nyana otururk en herşeyi anlatmaya yet- birbirimizi sevdiğimizi biliyoruz Beers Tolsto o * “Ocagın boru” aylesi büyük liz e iste- dikleri m de n Sonyaya yaya gelince beyaz pen ları neden böyle koni hutta “beygirlerin hayatı eee bu kadar sert,, Onu ei Sl iyor, | Fakat uzun zaman başbaşa ka” geçiyor, Toktay İç bemşizeden lınca da sonu sormaktan ken- ani i yalak z ez dimi alamıyorum. “Sonya ne Hamiş Bakmuyordu. a . Söyle ne ya; Pe mler derim İlke Ve o gülüyor. Sarı a Tol yün kedisi ilstiyeceğine | kücük bir kız gibi doğrul emin değildi. Bir akşam Tole | ierüyerek dilimi çektiği zaman toy genç kızın a içine da onu iie Kafasını ar- küçük bir kâğıt parçası bıraktı. | KY daki onu e yavaşça elimle hi yorum. — Cevabınızı | bekliyorum, | Gittiği, ürkek çehresindeki he" dedi. ecanları, çocuk i se“ Evlenme hazırlığı | viyor, onu doya doya seyret“ Tolstoyun Sonyayı istediği | mekten hazlanıyorum., TelstoY evlenme hazırlığı kamil 82 yaşında ayrıldı. başladı. Sonya mağazaları do- em ga Aleni teşekkür ordu. Bileklerine altın bilezil ini sinin kederinden ziyade takmaya slm e Tolstoyun hatıratını okuduğu zaman şaşırmıştı. Bu n hayatı kendisine müthiş gi Mi le ikinci bir vE ku da , Bütün ömrünce aşkı e azabi yordu. Tolstoya gelince o bir âşık gibi sabırsızlanıyordu. Nnr hk v haftadan fazla özülü- kıymettar raylar verdi. Evlenme günü Soniayı bir kenara çekti. Valizler üzerinde (oturdular. İae b oşililei Ee nn . Ve w Eg z i 2 < ili gop attığı çer len baht 'cimi mezara kadar kip “DARK acılarımızı pay” m suretile nezaket v€ Merhum öğretmen Ali Haydar zevcesi Hayriye 3153 (3189) 5.