idam İayor SUVKET Bayramın birinci günü halk camilerden epi da Grid nünce ilk yap pılan iş, ev halkı arasın. ımlaşmak ol arda. Baba, ans, hala, amca gibi Şi Ta el öj cuklara: bi rlaği ii ri ıyrı birer ein aile yeni bi eş doj oğan Alan yataklara; Kp hepsi, altın saçlar. Bi ra süs perisiş Koymuş taftadan taçlar ei ep çeşi kiçi dotünderini, Ozanlar kırlardan şık.. i birer Donjuan. in dala Ş.K. ea irice birer mendil hediye edi. Eskiden Ramazan â; halkı sa- bura kaldırmak için bekir her ge, ce muayyen saatlerde davul çalarak. mahallelerini doloşırlardı. Bu emek- lerine mukabil bayramın: birinci günü bahleyin her eve uğrayıp ve iz terlerdi mendil verirler, kendilerine şeker ie ram ederlerdi, Çocuklar ya yalnız - başlarına ut ları parayı ceplerine yaşlar. bazan VER veya la taşı- rığa, man Rüzgâr: isk daalamaz bu hedi yanii kendile, see ait mahalle; ve ça para ve diğer ırlardı. Emi giri baları sahipleri sevinç sesleri içinde gp sada mak, eğlendirmek, uğraşırlardı.. Çadırla di izleri boyalı pal, Üni Evet la ihmâl etmemişti. Falib ine ın R Elbette babası gibi her işini plânli yapacaktı ve apıyordu. Hayat» i babasının ölüş se yarı ik mak 3 gi ül dolayı- Ri iş si tamaml k. ur içinde Yeti sd gi b ve ai Tahat etmi. yordu. Sanki babası yatığı top kan- dilin altından başını çıkarıyo; sesleniyordu; Or Ve ona şöyle Fatih, tarihe meraklı olduğundan Tinmemiştir. a a şehir içindeki tarihi kıymeti haiz bi çok yeri derhal Ml e tirerek onla- rm ebediyen kaybolmalarını önlemiş. tir. Tarihlerde her gün okuduğumuz ve Sizde nir bi ön b Gön İnsan kanın insafsızca mi bir sey Büyük Savaşı yla, rmdaydı. Karadeniz El Riva mevkiindeki sis ini ni et: afaza eden bah tı alimi kn “döğHü bir istirahat eler tliek çattılar, Üzüm yıllardanberi © Türk kayıklarma bir denizaltı mu, sallat em arada sirada Karadeni larını avlayor. Her gu 3 m bulsam gtce nöbetten sonra ,batıs daki aşil arasma - bir baka oraya sığınsalar gerek.. doğdu.” Ba-! Mehmet | yere e! zlantı alimlerinden a 3 ğ5 m ıl eketinde yapm. öğren eden ol. ma: etrafında Bilenler bulun madığı halde kendi. çalışmalariyle Fransızcayı da elde etmiştir. 1807 i (de istanbulda Süleymaniye müderri | si iken vefat etti, Karacaahmet me- ——. Faran or ve. meral tti tir. simler ii gün İçi işte mütercim Asımın büyük! a ei nesir radadır. ye zum tarihi ii Bu üçin adam ömi k geçirr değildir. ISPARTA I / Şa yi ovayı çeviren dağlar, rmanlar, altmda bağlar; Kiraz “Kök koncalı çağlar. Her güzellik sende vardır Ispart Aleme tanıdık yârdır İsparta! | Bahar gelir güller açık Her tarafa neş'e, sevinç saçlı gelince hemen buğday biçilir. Hasretin gönüller yakar Ispart, Yaylalar içinde gülzar Wi perte: | as değieizin e hat hat Gelincik dağla; ini bütün Sadi e birer ki- a ye hşirlardı. Bu, gayretlerine mukabi-t değy'iğ serin tutan ve gölgösinde in., “Hayri «Haklı söylüyorsun,' Rıza» Bigi birinin çadırları, on beş defada | sanları âdeta gençleştiren, ık bir | deği, Isparta, Isparta v Hee bir dolup rn : fta seyyar | ağaçlarının ire güneşin kızgın şu ün battı. Bu yağız Türk: çöcukla- Şânınla her daim yüksel Isp. rekciler, mahallebiciler, macuncu- İ koku 11 ü hil bmc a liz le kesi; ip vi çu ile löndüren ıhlamu: , nöbetlerini: değiştikten sonra hep, şhiğiyi p ie e epi im ve dol amdan silk, için, küme küme si birlikte müsterih ve derin bir uy- | Aksam kızaran, yanan ufuklar, esle pişirilen pilâv satıcıları, sucu i r ökülür işçi 7 1046 günlü bilmecemiz lar, şeracılar gibi oşeflar mallarını". alar yi ark Yy e il ekl, dir. ir. . la Kis la Erlerden Rıza arkadaşı Hayrıya: | ri bir türlü uyuyamıyorlardı, Arka, | Kiraz Bayrammda gelir konuklar ile yi yiz Mali, ir gatnsia, yekiştizemesi - Hayri, dedi. Dört ge üm daşlarını öy sız - etmekten çekine- | paşa sok: Ez ye Da Bayram için ellerine kına koymuş bar de) ve nöbet rek ayaklarının basa a | e neş'e katan Isparta, | i i kliyo: emisini değil, kalktılar, Sessizce çadırdan çıkıp te. | ır garibe birer Vatan ISPART! | Hetiye im kitap adresine gönde KAğağlan bile ye sahi ii Baar kım adalarına doğru 'yollandılar. | #(Devamı 8 nci sayfada) | madı. Fakat imillerce (Devamı 8 inci sayfada) (| ISPARTALI YAŞAR KÖKSAL iğ RESİMLİ Mü örlilien vadi Hanife köyün fak rağ Güzeldi. Annesi berikin, Alişle sevi İşte uihüyet evleneceklerdi. Ek ÖZKIRIN İL ! rengi A ene ateş gülüne benziye- cekti, wn va ankara bir bulut gibi sardı. ir ha gel 8 yün minel hava» wi vt kasabaya gi “Devi Ertesi gün davullar gümbürdedi KR sesi etrafta sert akisler işman girdi. Bi silâh deceek! amı var) Elimizden tutup bizi yürüttün!. ZELZEL “ Fırtma, yıldırım, rüzgâr, » Bütün bu belâler vermiş iliş Tabiat âfeti sanki bir ordu, Yıkmaya çalışır bu güzel yurdu. ek ağaçlar, sönen ocaklar; kılan yuvalar, bomboş kucaklar le bir anne arar kızımı, Issız, sessiz kalır kıyı, bucaklar, Yetmez mi aldığı sonsüz intikam? — ev, ne — ne Eh ne 1 Si yiz amil. e öleli gam, in ee girin! bârün ÖZER AY — TÜRK ÇAPA sümme biricik güneşi; ren güneşin bir e dört yanına ulusun, m kadar ulusun! dapa, Dünyaya hayat Saçan e Ey Çapa, On binlerce yevruyu barındıran ani Bir ana ki; doyurur bizi kana kana, Sen koynunda ısıttın. bizi üttün, Dünyaya hayat a. | rr —