eeret Mehmet Emi Yurdakul! için «gp —— — Yazan: — — —, & | Hakkı Süha Gezgin) Yazan: Emin san'atkârr bin mihnetle yi izi seyretmekle, Mr Emin de belki bu altını ayni zah- eli vah fakat onu kendi z8vki Sü ei yapıp güneşe atmaz; “Kızıl elma” yolunu teren bir işaret haline kor. “Dante” ye verdiği c: m bakasrn; inananları titretecek ia aci e e do- ludur. “Yurdakul” un söh: İmparator! Pi ir ye altmda, Pisi taze ve ti anlar, bir ag rdr. İtalvan değil - se, , He ii bir Türk hakanı olamazdı. Bu karışıklığın e — az bk Herkes: “ben!” dedi vir yerde elişi iyi diyememesi, irk başka bir manâya ia tiyairosu bir dağılan iyip birbirine kaynadı. Divanvolun - site -aşdık. mızdan mi ir elma üç- tu; e yeri başka ocaklaş rgün, bu saonlarda “Buhar dan, Gigi nt” tan, 'Kazan” atlâ “Pin” toprak. Tarımdan gelen kare kucaklaşıyorduk. İci- miz pin. dolu, gönlümüz imanla en kutsal ca ge da mil tul bar is'iyor, hav temizliyordi Gökalp Ziya olmasavdı, ra dayanmasavdı. ocak - iven manevi gıdalar hiç bir za - kti, sak deyip geçmemeli. “Meşihat” ie) “Dadülhikme” li, “Melâkimi am” Ir, “Kadr” Ir, “Medri ee - anbulda bu milli | ye lerini kei asla kolay > ek başarıda “Yurdakul” un m e Dn ele Biz tar ini b ha. anık ruh, işte oralardan - vücudu, oi cunda uçacak. Hayır, ne mi ki böyle srypağ — şair, orta yaşlıların başları üştünd: Karamürsel ki- > taların artırılması için bir takrir verdi, | Parmakkapı durağı! Bu kn alma san inir en gin pe. miyrum a il > Mum söndü! Şehir tiyarosu komedi kısımında # Biz ne “mum — yay ormaş. o mumu çoktan söndü ale,