Sej Tin annen de, dedi, seni tekrar al, ün or SA şöy lı— bir dlar Sösit Yi öş Sğrenmiş VAKITIın bir sayfalık hikâyesi NO AaRIRIRIPRRIRIRI Bır Arjantin Hıkavesı heyecan saklan; İ ç arlas şimdi yol sanki inden a Carlos? Ni Yordu? Onun n neler niçin 3 şimdi o, aklından o asına koymuş geriler biliyor muy ndan bir ya zi oluyı nun ne söyliy ne deva söylemiye r söylemiye B kusu. Bu k ryoma şimdi arn bile, kend anbış di Yeniden anlar vasıla ca koca kum eler arka arkaya geçiyor, yunları hissi arda armın yadı der urdular. ko Tekrar ktuğu « n a lokant H' gibi. eki parl beyaz 1 teskin etmek için *hin de I% Elenanın w şimdi Yütün diğer erden rabıtam muz usiyetl teşkil ediyor (« 3u başlang arın ar da gizli bir düşürmemek erden — çıktı ve oğru Dakıyordu. ne düşündüğünü Ro ayrılıyorlar — çocukl dakikada aynı ben 'ar yna annesinden bahsı du? lan çık caktı: m et ni sezir sin diye mecbur etti, dedi. bu hareketi üzerir eğim hiç! diye Sonunda ayrılık 1 ona bu adamın dön diyordu anesi gitti, isine veriler Carloğdan şünüyordu. Carlos a cıkr U rı elde etm daki fark hayata ASIT yice t söyleten de bu yu renk zemi bulutları daği etmek için, or gu eşyaları düzeltiyı ediyor ve kendi ken şey gürıdır eski hali üzerine ge İbdksari ll ışıkları ilk defa olara günkü gibi lak yeşil şeffafiy kseden ada ine o eti ( söpükleri batan bu sındaki tŞL ti ve öfkesi g iladığım silâhı elin insanlar ızı kestik. kimse Nasıl? tabiri Rosi er, i Dir gün ben eri ile bera emiştim. Şimdi daha sonra ne rtık ındi güneş kil başayız. Gayemizi tün r, benim s için, ona Catlos'un pekâl: arından ?,, düşünce geçmiş im felâ . leme ediyordu üzünun kös e kadın bağırdı. yanından hürriyetine kavuştu tiyor. Ben ne bü. yalnız n, ha. nn elin. akdir edi. leri üzci lara tepele- n oraya ordu. lir n yarısını dolduruyordu. & ber ik. anlandı - hci atmı mden alıyor. bağ nin yalan. eti « memnun E. A. Diaz Çeviren: V. G. Yazan: Hikâyenin muharriri ——— kaya gözle *: t ikları ile ç Edurdo Acevedo Diaz bugünkü Arjantin edebiyatının genç bir romancısıdır. Eserlerinde bilhassa insanların hare- ketlerindeki gizli kuvvetleri, hislerindeki gizli sebepleri tet. kik ve tahlil eder. Bu suretle, muharrir romanlarını bugün- kü ruhiyat ve hayatiyat bahislerindeki ilmi beslemiş, bunları kahramanlarının hareketlerinde göstermiş oluyor. Buraya aldığımız hikâyesi onun bu hususiyeti hakkın. fikir veren güzel ve kuvvetli bir parçadır. nazariyelerle l ——— — —— | ine hâkim ol k alan söylerse, İ [ r kelime daha lamıyac dudaklarından yine ı acağından korkuyo, in yine bir kusurunu $ ilmem neden, Neden — Biraz evve im dedim. sc yüzüne vuray böyle yaptım, bilmiyorum îxı_ n acaba, Rosita? kırmaktan verdi: arlosun, kendisini "'v;wııı âin şu cevabı daha fazla hi uyorsun da < bu incel beni içinde — Çünkü şimd l daha fazla itimat du y ce bir kadınsın ki, Rosita, nakul düşüncelerin, yani zekânla mukayese ndi seni içimde daha fazla !'ı—'n"'m'n'u'n F Biliyorsun, zin gibi İsana onun için yalancı demedim. — Artı yalan söylemiyeceğim, dedi. Otur ve bana doğru söyle, neye ben böyle yaptın bir korku gelmişti. Gözlerini başka taraf korka korka Carlosa bakıyor, larma viriyor, s tekrar yordu. Nit | nra, yet cevap verdi, fakat yine sükünet bulmamıştı: Doğruyu söyliyeyim mi sana? dedi. Hakikati her şeye tercih ediyor musun? — Evet. Söyle! Söy Beni seviyorsun da ondan sanki ben senin yalan söyl yrsun, — Bu kac Yurd Beni se yen karıcığın mişım gi iyorsun da onun Yi tazyik |vırla: — Mecbur etme beni bunu söyl Hayır, söyliyeceksin! un elini tuttu, yanağına götürdü: » anİryorun yle. lemiye, dedi. .. Şeyden gelen eser... Rica ederim — Seni, sıhhatli kimselerin sevdiği şekilde sevememektev en teessür... Ka eli islatmak, şlarile ona ni ağlamıyayım diye zor tutu » — Demek bu ha, benden uzak olan yavrum, Evet, sıl tırmanıyor Jenim Bak bulutların gölgesi musun ).., S m? ümit gibi uzak, örüyor nra gölgeler Jizim ümidimiz de böyle kayboldu. Hadi ben iştir ondan ! asında kaybo, idimiz de taliini değ Jikten sonra, düşünceye daldı ki hayatr Bu kati sözleri si Kadın da ona bir şey söylemekten çekindi. Başmnı önüne ömiş, düşünüyordu “Ben ona yeniden yaşama zevkini vermek için gelmiştim. ı seviyor Bundan asıl şimdi ha diği için ya bedbal balde yaşıyordu. Ben onu aldım: ıztıraba ida büyük bir 1 olmam lâzım. Fakat kayt bir Duydü. şimdi. memnun ya her şeye |. irükledim. tırap.,, inir buhranı Fernandezin “g üzerine aikmtı yine basmıştı rizmetçi söylüyordu ama böceklerinin o ince, madeni sesleri her kesildikçe uzaktan bir kuşun ötüşü duyuluyordu Rosita: — Dinle bak, diyordu, senin istediğin kuş n öt L şte bu. Öteki şünü taklit ediyor. kalkar kalkmaz Carlos gitti odasına kapandı. kendine söyleniyordu en onun yanına? B ta yine ken — Neye geldi: abı daha az olurdu |fazla acı duyuya unutsaydı, mdi, ben ıztırap çekiyorum, diye da t diyor. Çünkü biliyor ki, ıztırabı Artık hiç ça Bana 9 siyecek. Şu kadın doktor ok Sotonun hakkı var Ruhunda her şey kücülüyor ve o yine bir sinir buhranı iyordu. Dudaklarına şu sözler geldi “Benim icin artık hayatın man rabıtası k adan aşağı yuvarla sı kalmadı. » Hayata olan her türlü ilmiş gibiydi. Kendisini sile başluğa hasmış ve da Nyormuş $£ i hissediyordu. Bitap bi öi de toştmu e p n ydi. Taşlı rcaymış gibi harekets hald üzerine yatmış ve, sanki ken. düşünceye dalmı: 1 Bernardonun orada olduğundan haberi yokmuş gi. i kalktı. odasına çekil*i ve, aksam yemeği yemeden, yat. * yattı. Dudaklarında “Behnim için hayatın ar ediyordu ağı * ık manası kalmadı,, sözlerini tek. gelmişti. Gece, istosböcekle- ©O bunaltıcı günden sonra sıcak bir zündüz mütemadiyen öten siyah k gece natlı yeşil dolduruy , ark rupun aydımlığın şimeekler ı devam değişeceğ a ııum ııIıım er veri. erinde 1 Rosita işitmemiş 1 çok korki rültüsü Fakat bu çirmedi artık hayatın manası kalmad eleri vadilerin ya gökyüzünden yere dağlar yuvarlar m düşse de ölsem irdan pencere çarpıy tıkça etrafın r yt büyi n acılıyordu Re ) zaman, bu gürültü ibi oldu. F bir para oturdukları ev parat ini içinde ölmek ner üze an yağı nden şerarele lemadiyen karanlığı yarr Yakına bir yere yıldırım ve boğuk bir infilâk ıkardığı R nış yald ak gürültü il zler itanın © u uzar ım d ida, küs rt sağ den bir ert bir oz yir ağacın devrilme Bizim € İçir kuvvetli zorlay aya koştu n ir arzu ile, su kurtarmr Onu, boyuna uzanmış bir vaziyette buldu. Yıldırımın i Mosmor olmuş, gözleri yuvalarından |Sun'i ıcncliuı Bunu öha, o kadın doktor Soto söylemişti. Deri Carlosun dilini çekti, sun'i teneffüs hareketleri yaptırdı ve buna, tabil teneffiis h. şlayıncaya kadar devamı rııı_ Ölümle zaman g Yıldırım ona rul le etiniş ve bund. di I.'ıll.ıu r kazandırmıştı i saat müc 56t ği azim, maharet ve ces re muyvâa esini tek S onra kalktı pencereyi ava serindi, aCrlosun so. ğguk almasından korkuyor Yağmur ve fır! rafından geliyordu. | », menekşe rengi L Gök ğın üstün zemin üzerinde a geçmişti. gürlemesi - şir şark uzakta çakan şimşekle, rarlara - benziyen ri görülüyordu. iki az kuvvet | Rosi kollarınımn arasında tutuyorsun dimden kı at K —Y lekt kurtarırdım... kadım cesaret bularak, gi sa: ulmuştu. rlığın Sanki Bırak - düş enin bu fedakâ beni yim,.. Beni 'ı.ı* ı — İsi onuşma sahasındaydım... Belki kendi ken » mi de Bunun üze esaret bularak — Evet, seni iyi-c Sonra ana, Vedasın si - “Kimseyi küçük g gürlem ne, tikçe daha fazla ndi artık kendini k dedi;, ! tarabilirsin | Yıldı . im izlerini ezberinden okudu rme. Çakalı alay eden ası AF lan gök celenir,,.. Affet beni! (Hikâyenin fransızcasından tercüme edilmiştir)