3 Mart 1942 Tarihli Son Posta Gazetesi Sayfa 5

amcamı © düştüğü görülmüştür, Bir taşıt doğru, |manların mili birliğinde fir sr” — “iruya bir bomba İsübetile derial | emire- $ON POSTA" Meleyen Şair. Yozan: Roda Roda Şair Wağler, Alplerleli gesimisinden cebi tamılakır fakat kafasi sağan üstü Biirlerie, dopdolu Olsrak Viyanaya! döwlü, ve ouirup bu yüce fikirlerini kâ, hız rahatça dökekikeez mobilyalı bir odacık aramaya koyudu. ün gün Aiah biir kaç merdiven inip çıkığı, sayınız pansiyonların ipini çektiğ halde kesesine göre bir tanesini bulamadı. Yanlama vanlmak Imxfmsızdı, Pensi, yon sahilleri ağızlarını büyük açıyor, yüksekten slayor, yirmi Uzadan kapı n- sıyarlardı. Oysa ki, şair dostane, mii, tavazı Vi'çesinde pda kirası olarık an, enk on adeğeik Bra ayırmıştı. Çeviren: İbrahim Hoyi kini bağışlasın, bözlm de çelimsiz bir'srada pansiyon sahibi görümdü, çekim. Tarihten say (Baş tarafı 3/1 de) paşa, sol censhta Kefe beylerbeyi Cafer tabakası örlüp de Sibiryadan Hazer de-| paşa bulunuyordu; kendisi smerkezde yer) nizini yalayarak çelen soğuk rüzgârlar) almıştı. , esmişe başlarıncz koca orduzhtu sanki) İmam Kulu Hanın kumandasında kuv Mizmacler kalmamıştı. Buğday bulmak| vetli ve dinç bir ordu sardı; sayısı eli sordu; okkası yüz akçeye, yani bir bu,, bini buluyordu. Benların arasında İran guk altın Mraya kadar satıldı; arpa da. şahlarmın hassa askeri demek olun Ka, ha ucuz değildi, fakat pirinç bulunabi, rucu denilen üç bin asker vardı ki her) Hyordu; yalnız “İmeanlar değil hayvanlar) biri en az on askere bedeldi. Kumandan, yavrumuz var. Doklor kepi sülü lawiye| #.4i, Ne yapalım, yerimiz yek, Keçiyi bitişik odada issliyoraz, Mayvancağın Arada birada meler, Akşamları, gepele. yin geç vakit, ve sabahları da pek er. kan dna detrmu bölün çün ve gece meler, İşte bakınız, gene imeleyor. Kİ, razlarımınn hiç birisi zavallı hayvan cağımıza lahammil çilemediler, ve ka, ew gitiler.» Kadm adeta Paklere asıldı ye sözüne devamı elti; — Fakat siz, siz bu selemelere Alı, şıranız, değil mir. Buma yüzde yüz © Sular kararmaya yüz tullaku bir si-) minin, Bakınız, kocam ve hen « kadar; rada gayek' hoş, atsiz bir sokaktan ge. | hulaklarımız doldu ki kepi meleyor mn, gerken gözü bir âna Miyi, Şöyle yaa) melemiyor miz farkında bir değiliz. yorün: Kiralık, şık döşeemis bir oda.| Öyle de faydalı bir hayvan ki, sikti de Ucun verilecek. yağlı, Banra yavrucağımı düşününür. Vakler, tam benim harem". O dedi./ ve börle bir oda da, yedi liraya, hayr Bacakları mırlaya sızlaya, ve Yarabbim|all, yek css me diyerum ayda beş bu sefer barı talih yürüme gitme, diye| liraya oturmak an balanur simellerden l gen sordu; — Nasıl iyi uyadumaız İnşallah rahalez olmadınin ya, Her Be kağıt Mimi bu sabah pek erkenden kenserine başladı ise de. — Mimi mi, bu da kim? — Biliyorsunuz ya... Su bizim. Genc koşimim sesi duyulu: — Ne, Şair bilgiç, bilgiç başını salladı: — Tamam, Anladım, Amma bep sy işlimedim. — Gördünür mü?, Kocam da, ben de hiçbir şey dnrmeyeruz, Nasıl, yumurta viirevimn mi? Fükler, «öünyadsi olmar, olmaz, di. yerek işiiha İle karnını doyurürken, çinden de: Servamles slndanda büe gir, yasmaya muvaffak olda. Pen de, bu ke- el gibi abdal bir hayvanım, diye geçir. diki sırada, köçi bir daha meledi, Fukler El da yirinç yiyerek kışı çıkardılar, Nisan orlalarında tranhların Gence vahsi imam Kala Hasım büyük bir kav.) velle Osman paşa üzerine geldiği öğre. nlidi, Osman yaşa hemen çadır söktür.| dü. Ovada askerine çeçil resmi yapirr — dı; gördüğü kaşurları ve eksikleri birer) birer dümitiyor, tamamlıyar, kizim ge. Veniere ihlarlarda bulunuyordu, Bu çeşidi İ resmi ertesi gün ve daha erlesi çün lek. İzar eölidi; b seretle Osmanlı ordusu, mun mükemmel ve sefere hazır olduğu ( anlaşıldıktan sonra her tarafta davullar çalındı: paşalar, beyler kendi kumanda. j larmdaki askerlerin başlarında olduğu halin Samur nehrine doirn yeka gikif, (di. İmâm Kulu Hamin © taraftan gel - merkte oldnin haber zlınmay'ı. Beş iepe vera başlepe denilen yere varıldığı za . mân ileri karakolları İran ordusunun gelmekte olduğunu haber verdiler, Os — man paşa mehri epeyce zer geçli; gün, söylenerekten kulları çıktı. Eker bu defa gibi bir odu bulamazsa bü. hamliğ merdeiim bile de. astı, vir Ğ karyola, #ytısa insanın derhal işlike gö, mületeği gelen yumyumuşak bir sedirie, dişi ba odayı isakön; yek barlamazdı Ağz açmaksmın, kayıyâ doğruldu. Pansiyonen kadn şâlrr yaklaşarak ©- Mai, onun omazuma koydu ve: — Beğenmediniz mel? diye sanlu ve) Şair, yeni, diye isyan eli, Bunu de- Tarı bir semizlik vardı, Ne vardi devam eli; — Gitmeden öner lükfen beni dinle. yiniz. Odayı çok weura vereceğim. BA, — Ayda vedi Yraya,, deği ve arkasın, dan katlı; — Sabah kahvaltısı 43 içinde, Yalnız size karşı yalancı çıkmık İsieiaerm. Za. ten birkaç dükkan sonra kendiniz de farını varacak, anlıyacıkaınız. Evimi, sin yeğine kusuru şa, Allah cümlenin, midir? Üstelik oda hizmetinizi görecek, sihah kalıvaltısı dn vereceğim. Ne 6. harsnmuz, faber bu odayı... Pakler odayı kirsladı, Derhal Ac m. Senın basina geçerek şaheser bir sene yanmaya koyuldu: «Severim meli çemenierden Yükselen ince buharı Örülmüş datlı yasrminlerden... Tam bu sırada kiymetli koçinin sesi İp Bildi: — Meeei, i yanılmaz. Milbarek, Ulkam O perlerimi kaçırlıyar. ve sonra kâğıdı baraşları, rak erprte alla ve peni bir efsaneye! girişti; Zibenburgenli bir prenses vardı. Günde yüzlere çorağı boğardı.. Keçi gene melodi: © — Mesel, Fakler daba beter sinirlendi, ve: — Bu börbülüm tüy Git, diye söy, İendi, ayağa fırladı Hemen yatağına! girdi, Küyasuda hep keçilerle uğraştı Eric sabahı, uyandık vahit Obası. onda fevkallğe mükellef bir Kavalı, men hazırlanmış olduğunu gördü. Der,, hal yataktan kalktı, Solraya çöktü. Bu aklırmadı. “Tekrar söylemmeğe koyuldu: | dünyaya ikbal edeceğim dedi, Sonra, tapikı keçi gibi arada sırada weleye ME. İkeye, böylelikle kapı komşusu hayvanla alar ettiğine inanarak şiirlerini YAPIM. Keçi de ona karşılık overmeklen Evi kalmadı. Bu saretle şalr ile hayvan Ar, nndi bir meleme yarışıdır başladı, A, radan yirmi gün geçti, Pakler bir sabah uykudan bir tahaf uyandı. Ortada ©s- 1? Ne oluyordu? Kapı varalda, o Pansyencü madam gözleri ağlamaklan kızarmış ve siz #İŞ içeriye girdi, inledi: — Barımım gelen feiketi hersalde anizmısımızdır?, — Tiyreta?.. — Mimi öeü. Yarabbim aklım sana emanet, Ne mü'hiş bir teliket,. Pakler hemen ayağa fırladı. Odada bir aşağı bir yukan dolaşarak İçini döktü: — Ben'un için de müthiş bir feliket, Madlıman, Onu öyle alışmıştım ki... Kadin gözleri sein sulu yirldandı: — Zavâllıcık bir defa Mese, dedi, Kü dağlardaki karların erimesi yüzün.) den sular taşmış bulunuyordu: köpürü, | iyor, tekerleniyer, sahilleri dövüyer; yer yer analerlar yapıyordu. Karşı xahllde | durdu ve arkasını melize yerd. Usa yol i vermek islemiyen mebir şimdi ordunun Jürkarımı emniyelle tutan mükömmel ve İ aşılmaz bir sed vazifesini görüyordu. İ Sağ ermata Sira beylerbeyi Haydar —— —- sonra yere yıkılarak baş kesildi. — Ne olursanız madiın, bi kere daha meleyiniz. Sabüplanberi hayvanı öyle özlemiş, özlemişim ki. Kadın dövümcrek anla'tı: — Yavrucuğum da özlüyer. Mimiyi İözle severdi ki, Şimdi ise MA da Mimi diye tutturmuş. Kendisine hayvancağı, zn Köçtüğümü söylemeğe dilimiz var. mıyor. Yeksa ağlamaktan kendisini he, Hik edecek, Şasırdım kaldım. Kocam da öyle. Ah Bay Fakler bii ancak siz kur, tarabiliesiniz. — Nami? — Bizim birlelk iyi kalbi Faklerimiz, ne ulur, katarmmeş için meleyinia — Nef. — Evet bir kerecik meleyiniz. O ka dar da güzel lakllâ ediyorsunuz ki, yar, lar arasında harblerde pişmiş döri han ve elüz sultan bulunayorün. O devirdeki! İran teşkilâtında sullan kelimesi bizdeki Sancak beyi gibi valilerden sanraki de, recede bir ünvan olarak kullanılıyordu. Hepsi de tanınımş kimselerii; yiğitlerdi. Matiâ bir müddet evi (o Siletire sancak beri Yakub beyi bastarımışlar; Osmanlıları fena halde bozguna uğrat muşlardı; Osman paşanın &skerleri ara. sna, yayılan ba haber can Kkmşi;, hattâ ürkütmüş gibiydi. Askerin mânevi karvetinin yükselmesi için ona muadil bir muvaffakiyet kazanmak faydak ©. bardu; fakal İranlılar © kadar çabuk hareket etmişlerdi ki Onman paşanın bir hırka ayırıp göndermesine vakli kak mamak İmam Kulu Han sağ ocnalı Rüstem Hazın s0) ocnahı da vakille Osmanlı o". duranda iken İran tarafına kaçın Bör- haneltin samında birinin kumandasını vermişti, Osman paşa, beniz aka binmemişii ve herkes bunu hekliyardı. Acaba hangi ala binecekti, Pek çoğu, diyordu ki: — Mahakkak yağın sia biner, — Fakat sonba yağız 2! kismer mi? Kişarmeme malıvolduk drmektir. Bu iibaria yağız ata binmek, askeri belimi. Kart 3 zaferden büsbütün ümidsiz bırakmama" tersih olunurdu. Bu yakıt al Osman paşanın olur w hedenberi harbierde bindiği uğur hay, vamdı. Başını sarsarak ve gemicelai he, © mirerek kulaklarımı iler) diker; yörleriz ufuklara adeti saplar; sonra sallar; uzun uzun kişnerdi, Osman paşa ariz arkadaşımın boynun okşar: parlak yelesinin üstüne dadak | larını değdirir. Çenkü zaler muhakkak | u, — Osman paşa ata biniyer! : Dediler. Sonra yaçın ala bindi ha ber verildi, nehir bayanda sıralamam vw. rum sevinecek, Göz yaşları da dinecek. Şair doslmmuz değreldu ve meledi: — Metel. Kadın atıldı: — Sağ, vatobunuz. Her tullağunma. alın olsun, bakınız yavrum da artik Ağlamıyor, Snstu, Lülfen bize şu iyMipi| &e yapınız. Fakat sakın yanlış anlama, yuz. Bu iylliğinise karşı biz de kirayı indireceğiz. Yedi lira yerine Ge ira ve. rirsiniz, Yalnız arasıra... — Arasıra ne olmuş?. — Arasıri Wife —melerinia. Her m. iman deği, Beş vakitlerinizde. meseli her çeyrek sazile bir fki kere. Bu alışveriş şalr dostumuza pek boş geli, Pansiyonda kalarak mieledi durdu. bu arsğn ân dünya şaheserlerit? suyla, cak şürlerini yarattı, (o İbraktın Hoyi sm tarafı boruldn. Kemeli yiğitleri ye. mân vuruştular; zaferi Osmanlılara msi etiler. Yağız atın zafer müjdesi bir de, fa daha hakikat olmeytu. Kadircan Kaf