22 Kasım 1941 Tarihli Son Posta Gazetesi Sayfa 4
SON POSTA Sayfa 3/2... Md — 19 Avrupalı moçhur bir ağâmi üafe, sahibi iztiyam idim. İer meciusan inler ediyordu. muş. böyle olmas, böyle biyle zemceklermiz “iye © kadar ram stiler ki ömrüme: şolislen kaçar bir adim olmadığımı halde ilk dela ola. rak Unkapanında bir kenar Asla, htifa ettim. Peliş beni arayardu. Bin sakalı gö. beğime kadar uzatmış b: hede tö'm. Mahallede küçücük bir Genet ket. de vesi) vanlı, Aizara ORANA Bear. ön 7 kuş vuşmaa, kervan gçmesdi, görmesine, ben, ihtimal olmadığı g'bi o şeklde tanın. masir atmalı Ge mevcud değiidi. Mahallede beni (locufendi) (diye, çağııyarlardı İsminide (Seri Mah. med Gaznevi hoca) demiştim, Badah. leyin yelaktam ialimordum. Bir de bikiyordum ki Zapızın önünde üç ha. num bekliyor. Birinin başı ağrıyormuş. birinin romslizmasmı deklerlar © wvedir geçirrmemiş. Birnmn de üç senedir evli bulndnğu aile cocuğu , diğ, İk'neyi de okuynlan, önenms, Pukat Üdüncüyü ne yapalım?. Her geleni okuyor. üflüyorduk. (Palcilik ,, büyücülük” merak; bir. de hAA geçmemiştr. HüA fala, bü, yüye Manan milyonlarca mean vardır. Validem Tepebaşında o oturuyordu. Arsmra beni şörmeğe gelirdi, kendi, #ine (Gelirken atknı bak. Belki sezi | *sleri beceremez gören olur, vekib ederler) diye de tem. bih etmiştim. Polis müdiriyei ikinci gubes'nde ko.) TuDun olomobi tahsisaı yok'ur kı O y vazdı. Bu| da amhasından bir olömöbile arlıyabil. grbabı, | in, fakat Crürk polisi) gens omü ka. #iser bir (Adalı Rıza) (* Yat memleketin bütün cez; nı yesin yegin tanıdı. Tü Zeki Bey zamanından PO MARMUL Şarlok Holmesle Arsan L Adalı Rıza il Mahmu Saim müdiriyette yetişmiş Vİ, merhum Sarı İsau Beyin odasmda Owuruyorum. İhsan Beyi tâ cekider, merebden tanırdım, Semimi bir er. ikatlşımdı, Bir yol memuru elinde bir deste maymemeuila bir hırsın ge. tinai, Merkez memrruna: — Bunu yolda çevirdim. Müteaddlâ sabikaları vardır. Meshur geca bıra. Jarındandır. Muavinle üzerini aradık. Bu maşmuncuklar çıktı! dedi. Merkez memumnu hira sondu: — Burnlada ne dolaşıyozsı — Bebeğe yilveektun, bir tamıdıkm ber olme aldığı işi İAyikile beosemiz, İ'Traammer bekliyizdam. Ur. Bilâmübalâfa Genüebilir &: Tür.) — Beki bu maymunevktar 187. Mirsiz ne cevab verse beğenirsinie?. — Besim haberim “yök; buzları bü polis #lendi cebime atmışi, d yahu sandalyanı kafasım vurasaktım. Pota ©0 er beş Hentik $ir şeyl meden tu — Merhaba, Mühmud Balm Bey. Döndüm, baktın: Türkiye Serlokl sâsmın celine keyem. Holmesi dediğim Adali Rua Beyl, hesiei-iyetten ber erayorlarmaz, ie.) an BE sui: İmle çok #rtihim imiş. Krutarı ald gi,| — Oğrüyorun ye, deli; biz ne ka, dupu için bambaşin bir ehemmiyet) dar mülekmenmii insanlarız. verliiyirmuiş, Füxgt aylardanberi Mah.) * ud Saim! bulmak miimkün değil ki. Nihayet: Ahu Run — Bumu uneuk Adali Teza Bey bu İmiiriyete giti'k. Mecmuann sbone Tur! demisler, Va bem getirmek “igeyi | Şartlarını anlattın. Nessey, doğru ve ona vermişler. gördüler, İfadomi saldılar. Ad. Valide; her &bkağa çılışin tekibef yeve verdiler. Bilmehakemi O beraci baslamış, Nihayet bana geleceği gün|efim. geen velidemin peşms düşmlş. *r birâveyi anlatmaktan maksadım. Vatldm anlatıyor: Türk göllsni lakdirdir. Bütün dm. — Arısmdan kimseyi göremedim İrfimee ben polise hirmei ettim. bütün Yerden bir gezmte parçası gidın. Orujümrümen ön poliim en kfçük bir dier gö arkama baktım, Keskocnl pekerlik görmedim, Poliimize vepdan Unkapanı köprüsünde #tkundan 63.İç. kalbin dalma muavafiakteeler te. les bir insan yozba?. Bu adam bebi) mermi ederim, nasıl taksb eyi? Cin mi Mi, peri ami idi, geyten mıydı bu?. Bizim (Türk polişi) e'dden takdire lâriktar, Birçok muvsffakiyeğleri var. dir ki hiç güpdesiz Avrupa — “ 1 Büyük bir memleket davası (Mas daratı 3/1 de) #emin olunamayarak bu kadro dahi, pde on yapmak mümkün iken, ki dg de iktifa etemeye ve milleri itildi ve. Mirbirine düşman sn'flara ayırmaya İ mun karşılaştığı sartler dahili Bicesli binde bir süerim, otamebdej atlar. Onu inklş eden taharri menu. ” İşmühim bir felâket haberinin inle p i Ayşe büyük bir'şaşkınltk içindi Lakasazından. «Son Posta» nın aşk ve İorunda o karar şAhmede hir aralık öyle geldi ki bir) köşeye saklanmış olan genç bir idin hiçkira hiçkam ağliyor... Bu İlAysenla sesi İdi. Arık vondan som: rini buknuştu. Fakat bu ce: Eve döndüğü zaman ber günkün- min sahteliğini, bunun alında pek #ilğini hissetmekte gecikmedi. İimed ağabey kendisine bilmi m bir bekşla, actyarak bakıyor. Yemek yediler. Ahmed: — Bu akşam Hatlcr Hanima git İda bize gelmesini İstemiyorum. iVeziyeti idare e, seninle görüşecek var, $ Bu sözler Ayşeyi büslütün iu #kulamdırdı. Hetice Hasima bir falınsk babanesile giderek başi İlağndığını, bu akşam eiken ys fiğimi söyledi. Geri döndüğü zamani İAhmed oturma odssında kendisini) jbeklemmekte idi. $ Amed: ? — Geç şöyle karşıma otur. Ay. İşe Dediği zaman Ayşe bu ilk defe; bağndı İsime dike İ — iiçbir insanım, bileşen senin İlinin sevilmiye lâyık mahlöklar o£ ğnadıkları sruhakkak amına başına Bir şeydir, gelmiş" ne yapalım kaceksim Bona ben karişamam.! atıldı: İra mahkeme binasından çıkıncaymI24 za İnin sevdiği adam, Ayşenin Kay birimin babası için çokta. öden dnha neş'efi, daha şakacı olmu ya çalışyordu. Fakat Ayşe bu meş'eiği arilaşılıyor, Ayşe, Yalnız bu adamın İşlediği cinsyetilgeçecek. Fakat geçinceye kadar bi: bumun akibetini biliyorsun, Ay takim meoburiyetlere boyun lâm. Bu medburiyetlerden biri Ayas Birden eprind. Bakışlarıİmnamdan kaknış olun bu evde © macera romanı; 25 KADIN BIR DEFA ARR Gn 7 EL Ea öirceza mahkemesinin loş es — Yoksa idamina mi hükmetti! T Ahmed Anğibey. Sodi ancık duyulebildiği ka İbr feryadımiş hissini veriyordu. — Hayıt, böyle bir şey yok. Ka. imar ya swerikli, ya verilecek. Fakat veya 22 seneden aşağı mel Böyle bir şey umuyor musun? — Hayır, Ahmed ağabey. — Tamam, Demek daha bu ke. r bir müdüet beraberiz. Besi yanınızdan kovmazsanı; öyle Ahmâd ağabey, — Fakat bunun imkânı olmadı — Ne diyamımuz?,. İmkân lnıştı. Hakikaten o Ahmedin ne emek İstediğini anlamadığı belli! luyordu. a — Şu olacık ki İmam Efendi b bana bir ühimatem — verdi. nu, be manaya geldiğini pek kav rayamamıştı amana bu sözlerin te -| İzammiin . esiği felâketli pekâlâ farkediyondu. Birden daha fuzla tetkika lüzi İpörmeden ayağa fırlayarak kendini (Mhmedin dizlerine atti ve gibi yalvanmıya başladı. — Siz bizi birakmazsiniz. Bi erketmezsiniz, Ahmed ağabey. Ni çih susuyorumuz, “cevab İnizef... Ahmed Ayşeyi dizlerinden kali idiemiya uğraşarak izah etti; len çirsişe< Kader'“'pek *w bahsettim. Bundan vi da bah sedecek, değilim. Fakat buşün İçin İni bilmelisin “Bu devre güj ir. a, YAZAN : CEVAD FEHMİ — Amlayamıyorum, Ahmed A İğabey, işte bu evde otaruyo! dinin maksadı bizi bu evden çıkar. mak. Sari #mahnlleli dedik apiyor ve bizi İstemiyorlarmış — Mahalleli mi, dedikodu Ayşe dizlerinin üzerinde doğri İmuş, büyüyen gözlerle Ahmsde — Evet bizim bukkimizdu... ilarmaş. Hattâ Hasanin bunun iç” beni öllürmek üzere buraya geldi söylüyorlarmış. kaldı. Ahmed devam ediyordu: — Nihayet mahalle erkekleri bi 'olumuşlar ve ya seni terketmekliği i, yahud bu mahalleden çikip gi imi benden İameye kars çok edşder. Tabii söni berketmmekii İğim kabil değil, Fakat bu mahalle len çikip gitmem de İmkânsiz... — O halde me olactk? — Bir şartları dahu var Ayşe. -— Ne İmiş o şart?.. Vaziyetin ciddiyelini, çaresizli başlayan Ayşe sa bir eda ile cevabi b Ayşeye bir yıldı yap. 1. Başı tekver o Alımedin dizlerini lüştü ve göz yaşları boşandı. i (Arkası varı ; ç
