2 Eylül 1941 Tarihli Son Posta Gazetesi Sayfa 4

2 Eylül 1941 tarihli Son Posta Gazetesi Sayfa 4
Metin içeriği (otomatik olarak oluşturulmuştur)

— Bir yerde bin okka kadar gecer var, Pakat loxdur. Sizde müşteri var mi7, fendim'z kara alabürcektir?. — Olikanna yüz kuruş istiyorlar — Kavuy çoktur dostum, hem pek çok. v Ermenilerin böyle güya lüzat kyarsı boş sohbeliikliklerini sever Frenkyan efendi doksana birak. salar alalım mı?, — Saadetlâ hocam el da demem, &'. ma da demem Herhalde seksenden & lacak olursak yak bir iş olur hocam, Makat gene fikri âcizanemces bendeniz wümunesin! görmelyim. Ne maldır? Rütubetli olmasın. — Seh bana bir adam yolla. Nümuü- pe göndereyim: Mahmudpaşa Kürkçü bah, numara 12-23 — Başüslüne hocam. Yarım saat snra b.zap Serkis efend au glile. rings geleir höram! Allahassmarladık. — Şan İle, şeref de, billâh, gekerie hocam, Şeker piyasası yüz yirmi olmasan göre Ermeni ahbabım seksen Kuruşa şeker bulduğundan dolayı o vadar 88 riniyordu ki, * Pahalı ise h'ç kalmamış değil şe. hemen bakkaldan yarım kilo toz şeke. Ti aldırdım. Yarım kilosuna da tad sit, miş beş kuruş verdim. Erş on dekika sonra Serkis ağa we if buyurdular. — Malumud hoca acab cenabı Alinir. sin'z? — Evet! — Bendenisi (O baddim (olmyarak rarn. | #çin beş bin okka da ölsa gü demeniz, kabul ederz. Bir lane hocamızın. Bize şimdi dokuz yüz lira takıdım ed. yorum. Şimdi bey benimle çelun. Ka. lan parayı yambânede takdim ederiz. aka Gerkis cfendi! Size Belmesini ben eri etmem. Belki Prenkyan efendi bin okkudan fazla temer ve İki bin otlkeyı kabul olm? — Aman efendim, aziz hocam. Sizin yüksek hatırınız için şeker deği, çap olsa yutulur. Zaten bunları Galstada : — Eğer isterseniz buraya gelecek, — Bendeniz gideyim, paraları alıp geleyim. Siz de emir buyurun, mal bu. raya gelsin. Parayı verelim. Ma alp edelim. o. — Olur. Üç saat sonra zel dostum. * Ben (şeker) e bü derece koay miş.) <<< Piyasadan obur, otuz beş ku deri bulacağım emin değildim. Hemen (Meddah Küzun) ; bulmak Mizundı. O, gündüzleri sabahtan aksa ma kadar Sirkeclde (Manas) kirasi. hanes'nde bulunurdu. Hemen 7 miyordu. Dokux yiz Wrayı bize verdi, O sevinç. le arabayı doğru Galatada Debreli İs. mall Beyin deposma götürmüş. Deb. roll de ertesi glinü öç beş sandığım bakkallara vermiş. Fakat bakkalın birl cafendi? ye koştum. Kizim yakaladım. Mesel?. Yi anisttım. — Sen yamharede otur. Bea ar. dıklamı Unkapanından ince kum dol. durur getiririm, dedi. — Ya sandıkları uçmağa kalkarsa. — Hayır. Ben yirmi sandik gelire. gelerek: — Kale aşkolsun İmal) Bey! Bunu senden hiç ummadık. Sen de mi biz. 1e işlere başladın yoksa”. diye çat. Mug! İsmail Bey ne var, ne oldu?. de yince: Daha ne olacak. Şu verdiğin şe ker sandığına bak: Kum İsmali Beyin ağı bir karış acık kah- maş! — Mori vallahi benim haber yek. Odu bana şu Serkiş denilen köpek yaptı, vallahi! Onun burnunu, kula. — Yirmi sandık kaç orka» — Takriben ik; bin oküm. Sen başka bir şeye karışma. Yalnız ben geldiğim semen malın fazlalığı mevsuubahs ola. cak. Gen de Berkis ahbara Prenkyan efendiye telefon et. Bakalım fazla mal ter mi dersin. — Sonrn?. — Sandıkinrı arabadan indirmevir.İ bete geçecek. demiş. Bin okka şeker parası verir, lk bin ok.| Bir saat sora da Berkis bir iş için ku kumu ahır gider. gelmez mi3. * Serkis ahbar dokuz yüz Jira para alip gelmişti. Biz yazıhanede kahve & çerken Kâzan da damladı. Şark şimendiferlerinden malları teslim aldık. Arabaya yükledim, getir. dim. Arabu aşağıda bökliyor. Fakat 22 sandık. Yani 2200 okka, Ben hiddetle yerimden kakam: — Nasıl olur efendim? Neden . İsmali Bey “erkisi görünce: — Mori iki gözilm Sertis'n. Nerede. gin. Maşailah geldin, Gel aşağı bak bi. zkn yerallı deposunda sana ne anl. ka şeyler göstereceğim — Ba İsnal Bey! Acab Sultan Ha- mmilen kalan saray antikslarından al miş olmiyasn. — Mori vallahi, Sultan Osmandan bile kalmış antikalar var. Hele sen in, depoya dr bir görl, Berkis bu hile ve hin ile dapoya indirmiş ve vermiş sopayı; — Ulan be hınzır! Koca İstanbülda benden başka kafese koyacak oGdam bulamadın 17, Uzat şu burnunin İki kulağını kârata vallahi! Yoksa seni çeberteceğim. (Devamı sayfa 4/1 de) danışmadan iş oyapıyorsunuz Bizim Prenkyan efendiden aldığımız zipariş bin vlka, Kaça aldın? — Yelaniş sskizden!, Berkis ağa yetmiş sekisi duyunca “kelepir yakaladık) diye o kadar men. nun oldu ki: — Zarar yok hocafendi zarar yok, dedi, Yalnıs sz üzülmeyiniz!. Siz üzü. ruş eksiğine şeker buldum diye seri.İşyaslı, gönlü mahzun dakikalarca yarım sart sonra koşa koşa drpoyalş NeVİnin ve küstah kocasının Emi keseceğim. Dear benim ölme el! Yazan: Nusret Safa Coşkun ir Ki gün sowa iş Bi sİköşke doğru yürürken, bahçede de'kâhyasile bir masıda yemek yıyı miş oluyordu. Muhtarin su.) bavuz başında kurulmuştu! Köşke doğru, söylenerek yürürken, 7 son hazırlıkları bitirmek. da ara kapıdan girmiş Lü r Ve meşguldüler. Deved, köşkün kapisllimbesının mat ziyası ailnde ierik akşımına çillikts OpİR “önünde harareti bir m çarpan Nevin oldu. Üzeri: 0m İaatmış olan, Celi! beyi, Nazan hammıİzayet ince ve zarif bir rob siy - vakit çifülğe döndü, kimseye karısını bırakmış, güya bahçede do.İsırtina osketini almıştı. Nazan hap: e e Mei ruş gibi, aofranın yanma oturduğu hasir koltüğa en Nevinin şen aöl ve Kabi sayını Hayumun kenarına büyüklkonuşulanları dinler, gözüküyor, beğ şkahaları aksediyordu. Bu sö duy | X Bedadin gelmesini bekliyor, amak için camları kapadı, gene ak İbi 28Ppet içerisinde konulmuş Gzüm. 5 gcne ıztırabile başbaşa bulu İlerden birer ikişer ağına atıyor yoldu. Sedad, ağır ağır onlara yaklaştı. Nevin gayr ihtyar doğrulmuştu: ; Şuyordu. Başını elleri arasına gidi. — A, Sedad bey geldiler iie. £ Celil bey; ; şvaziyetie kaldı. Dakkığı bu kararsız düşüncelerden onu — Gel bakalım delikanlı, dedi. şhizmetçisiyeli. Celi beyle Nazan şoum, onu yemeğe davet, ediyo.lardı. İma link ini hiç tahammül edemezdi Nevinin, ŞNezanın mütecessia nazarlarına, şved beyin manasız lâkırdılarına #det olacaktı. Lâkin Celil bey ne ise ma, ya, | Himnetçi kız elindeki tabakları hanım, vaziyeki bildiği halde sonra, gözlerle sandalya, ik değiliz. | akenen utu, Sedad, Celi beyi yerine pirikuk an sonra, gözlerle olurucafı yer aradı. Nazan anım: — Tamam, efendim. — Buyursanıza Sedad der! — Vullahi fazla, bak, ben bir, Ce,| Diyardr. bey iki, Nazan hanım üç, karım! Fakat, o da Gedadın urun müddeli > e, bu iki tane... İayakta kuldığım görünce etrafina: — Büyük hanım, beyin sütarmesi, a Bi çiz re Si — Bir tanesi kimin? (9 id 5 Si İN ez sana i herkes onun yüzüne ba.; — Ar, müdür bey de mi gu soğuk) . pynataz olmayınız dedi, beni herif te mi bizimle beraber Yil yemek yemiştim. Emrinle üz İşte bu olmaz. Kaldir şü sündei -! yayı, dolaştı: anomanan ski at Nazan hanıma karşı ayıb ola) kl; Nevinin de kırılmasını iste , İmiyordu. Fakat Nevinden çok kora. Şondan korkuyordu. Herkesin yanın.) İda gene sözünü sakınmaz da ulu orta! ir İM söylerse, bozuk asab:. irade.) doy ölçüşemiyecek, mukubele €' şmiye kalkışacak bir iskandal çıka , a Gitmek iâzimgeliyordu. Bilhassa Nevinin mevendiyeti, damı, bu karara sevekdiyor, türlü Küçük hanım koymamı söyledi ; — Küçük harım da kim? — Nazan hammelendi. — Ben kendisine söylerim. Sen

Bu sayıdan diğer sayfalar: