2 Aralık 1939 Tarihli Son Posta Gazetesi Sayfa 7

Avcı bay Çifter kaplan avına çık- EVİL Çitterini yanına! almış fakat nn almayı unutmuştu. Bir #na Tastgelir gelmez kurşunla - Ka Almayı unuttuğu aklına geldi. Shaktan başka çaresi yoktu. Bay Çifter kaçıyordu. Kaplan pe . Şine düşmüş onu küvalamaya başla. mıştı. Bay Çifter; bir akar su gördü. Akar suda bir taş vardı. Bay Çifter bu taşa basti. Fakat o anda taşı - ei deyer onun taş zannettiği şey,.Sü- kuy timsahın kuyruğu imiş, timsah kuy, na tr, Uğunu hu karşı bdsıldığını hissedince kaldırmıştı. Kuyruğunun basmış olan Bay Çifteri hız- sahile attı. Kokan ağzile kaplanı yakâladı. Bay Çifter de kurtulmu: MEZ v000 v0 0000010009090 0nn820 020 9nasastabapenizsanssurasnasınasu00z090anss0measran Geçen bilmecemizde kazananlar bilmecemizde kazananların isimleri Pazartesi günü çıkacak sa- ilân edilecektir. meniz Bay ük mana tartılacaktı. Basküle reği İstedi, fakat göbeği baskülün P8 dokunuyor çıkarıyordu. Bay Şişmaner düşündü ve bir çare buldu: — Şimdi, dedi, basküle çıkar, tartı © Miharımda ulak bir tepsi büyüklüğüne lunan bir tahtaperdünin önünde bir Wruyor, ve yerdeki çok ağır bir gülleyi çrek bar bar bağırıyordu: En e Bülleyi kimse kaldıranıar, fakat dünya- di kuvvetli adamı tantaperdenun arkasın - ii. kaldırabilir. lar, kuldıramamışlar, hep bir Gırsrığınışlardı. O zaman, adam tahtaperdi — Haydi seni göreyim. Tahtaperdedeki delikten bi vetli bir kol göründü: * ühcak ç Gelen geçen durmuşlar, tek SON POSTA Meşhur sinema komikleri Lorel ile Herdiye piyango çıkmıştı. Piyangodan çıkan para ile ne yapacaklarını düşün. meğe başlamışlardı. Lorel, Hardiye sordu: — Ne dersin Hardi, yapalım? — Bilmem ki Lorel istersen yiyelim. — Nasıl yiyelim Hardi. — Bir tabağa koyarız Lorel, üzerine biraz tuz biber ekeriz. Çatalla yer, bi- tiririz. — Sen aplalsın Hardi. — Ben aptal mıyım.. sen de budala- bu paraları ne sın. — Ben budalaysam, sen de âlıksın. — Ben alığım ba.. sen de enâisin. — Öyle olsun Hardi. Burlara benzer daha başka kelime bilmediğim için su- sğım Lore. — Sen susacaksın amma ben söyli - di. Hiç para tabağa konu. lap yenilir mi? — Tu? biber Lerel. — Yenmez mi? Para yenir yenir am- ma beska tür yeceğim Ha ekilse de yenmez mi . pişirilip mi? — Maydi sen de budala para pişiril. mez, sarfed şka değil, işte ona mek denir Hardi. — Biz de sarfedip yiyelim Lorel. Baskülün direğini bükmüştü. Gübe- ği sıtık direğe dokunmuyordu Te tıidı ve yüz yirmi kilo olduğunu öğ- z gene kak o larin hayretten ağı kuvvetli âdem yotlardı. Çok rica ey? vurdu: bu sefer hayretleri ir el uzandı, Kuv» — İşte dünyanın en kuvvetli adamı. ası — Yazık Hardi. O zaman biter. Biz başka bir şey yapalım. — Ne yapalım Lorel? — Benim #klıma geldi. Bir kamyon alelin Hardi. — İyi olur Lorel, içine biner geze - riz. — Yok öyle değil Hardi. Kamyonla eşya taşır, para kazanırız. — Paramız var ya Lerel! — Daha çok olur Hardi. — Bu iyi işte Lorel * Laorel ile Hardi, bir kamyon satın al. ları. Kamyonla eşya ( taşıttıracak bekliyorlardı. Derken bekledik - geldi, bu iri yarı bir adamdı: m var, dedi, eş - yutmak istiyorum. rel ile Hardi ikisi birden verdiler: — Biz ikimiz, cevab kamvonumuzla sizin eşyanızı taşırız. Amma para İsteriz. Tebit bedava olacak değil ya.. pa- ra vereceğim. Kaç par? istersiniz. Lorelle Hardi birbirlerine baktılar. Çi ü onlar eşya taşımak için kaç pa- ra isteyeceklerini bilmiyorlardı. — Ne verirsen! Dediler. Lörelle Hardi ve eşya taşı - adam birlikte kamyona bindiler. Adamın gösterdiği yolda gittiler. Bü - vük bir köşkün önünde durdular. A - dam: —— İşte burası, dedi, kamyondan in - d'ler. Adam ceblerini karıştırdı: Resimde gördüğünüz adamın elinde bir âlet bulunacak. Acaba bu alet ne- Siz bunu bilirseniz resmi gaze - kesin, Aletin ne olduğunu yazı - size gönderiniz. Doğru bi- İlemlerden bir kişiye üç Jiralık kitab, bir ye bir kilo çikolata,” eli: kişiye de güzel ve kıymetli Bilmeceye cevab verme müddeti on bes gündür, bilmece cevabını bize gön. derdiğiniz zarfın «bilmece» kel'mesini ve bilmecenin gazetede çık- üzerine İtığı tarihi yazınız. Uzanan el gülleyi kaldirm zları açık # bir adamdı, görmek İsti - ettiler, nihayer gördüler. Ve bir kar daha art yenin €n filin | — Anhatarı unutmuşum, şimdi ne, yapmab, kapıyı kırsak. Hardi atıldı: — Ben kırarım. — Haydi kır! Hardi, kapıya dayandı, kapı kırıldı. Köşke girdiler. Üçü birden o kamyona eşyaları taşıyorlardı. Bir aralık köşkün sahibi olan adam; — Geliyorlar- Dive kaçmaya başladı; Lorelle Har İdi şaşırdılar. — Nereye gidiyor bu Torel — Bilmem ki Hatdi. 'Tam o esnada birkaç polis Hardinin yanına koştular. Siz bu köşkü soyuyordunuz ha! İkisini de yakaladılar, karikola gö - türdüler. Karakolda kababatleri olma dığı anlaşıldı ve serbest (o bırakıldılar. Meğer onları köşke götüren, kapıyı kırdıran adam köşkün sahibi değil, a zl: bir kırsızmış. Polisleri görüp kaç - miş. Pojisler onu da yakalamışla'rdı. Hap- se atıld:. Lorelle Hardi de ondan sonra daha dikkatli davranmak lâzım geldi - Gini, bir deha bir hırsıza aldanmamak iğini öğrenmiş oldular. Lorelle | Yeni Bilmecemiz el heğlyeler Bu gülleyi kimse kaldıtam kuvvetli adamı kaldırabil! Diye bağıran adam küçük filin sahibi İc hortumuna bir eldiven takmışt inden uzanan el kol değil, kü -