ı : l; — Mkuya daldılar. Halbulci fare- Üötüss. , — Söyle bakayım oğlum, hesabın en ağır bahsi hangisidir ?. ” Borç bahsi baba!. YAZ Mektepler azat o'ur, Darsler serâzkt o ur, Oyunlar kat kat olur, Yakında yaz geliyorl. Denizde yüzeceğiz, Oyunlar düzeceğiz, Ağları süzeceğirz Yakında yaz geliyor!. Şu mart hele atlasa, Yakında yaz geliyor, Çatlasa da patlasa, Yakında yaz geliyor!. Vedat Nevzat '.":?Bdıkyığı bana çok yar — Neden? h.'l o kkı?u ü—nıı;.ı'ml? Piyano no alınmıştı. Cin- gözün ablası ça- ,İacaktı. Hamal- lar alıp getirdi- ler, odaya koy- annesi, Clagözün — Bu piyano çok yer tutüyor. Hemen — bütün odayı kapladı. Cingöz atıldı: K a — Birazını ke- %Nı yapayım babacığan, hep biz süslenecek seriz, olur biter al. Sevinsinler diye biraz da onları süsledim.. anneciğim! e A Fareler, Kediler aei li farelere harb ilân et- , ler olan bitenlerden haberdardılar. Hep bir araya gelib geceleri bir- çok dükkâulardan nefis kaşar pey- nirleri, pastırmalar taşıdılar ve hep bir arada uyuyan kedilerin etrafına serpiştirdiler. Kediler ko- *E::_Ilır i, Ür z::l! bir araya gelib, şu hın- Biş leri temizliyeceklerdi., 5_ ko #kşam bir araya toplandı- huşmağa başladılar. Nıı""'- kedilerinden birl ayağa Oak dedi ki kuya dayanamadı. Uyanmak İste- u* ı?.ylır, im İarlı için beniai diler, Aralarında kavgalar çıktı. SCifim var. Evvelâ : «Niçin - uyandın!» - Diye Nedir?,, boğazlaştılar, sonra “bu peynir senin, o peynir benim!..,, Diye kapıştılar ve hâlâ da biribirlerine dargındırlar. a S kî—m;r"_difim şu.. Her kedI bir Hı ._:" Uykuya dalsın, fare- z f, *t gelsir. İçimizden bir Tn Sreler arasına: «Kedile- Yüyam PS zehirlend.)» Haberini yi Sr, biter. Kabul, kabul!.. , Nıı ::.k." Baylar, Bayanlar. Şar- "zıilı.l İ'dlr. Bir hafta hep uyu: Nıd.n' birşey Yemiyeceğiz, yeri- H İnmıldınıyıtığıı. den ;;Lk.' kabul eti ve © gün- y ren kediler bir. haftalık S Eve bir piyas |. dular. Cingözün | babasına dedi ki:| * SON POSTA Merdivenler Afacan birdenbire merdiven- lerden pa'dır. küldür yuvarla:dı ve kezdisini taşııkda buldu. Kafasını bacağını fena ha'de vurmuşdu. — luliyerek dojrulnu. C.ngöz karşısında gülüyor — Na o dedi, yürürken mu- vizeneni mi kaybetlin?.. — Hayır, ıııerdiver.lırî!._.__ a Grip Afacan gripi nasıl görüyor |.. Pervaneler — Ne o artık o koca elek- trikli evl bıraktın mı 7.. — Bıraktım, tamam bir hafta danberi yanmak istedim, yana- Koşun kelebek tutun, Kendimisi unutun, Temlz havalar yutun, Yıkımnda yaz geliyorl.. Haftaya yaz [ıl'lyol, Fakat poyrar geli; Kış bile geliy Yakında yaz geliyorl. — Bak, babamı gördün mü ? Küçük iken çok zeki bir çocı*mı!!. — Demek sen de büyüyünc Müjde Müjde çöcuklar, Yakında yaz giriyor, Sıcaklar içimizde Yakında yaz giriyor. Terleyip koşacağır, Kırlarda coşacağız, Dağları aşacağız, Yakında yaz geliyar L. Kırlar da bizi bekler, Ne hoştur kelebekler, Kırmızı mor çiçekler, Yakında yaz geliyor . Vedat Nevzat * aptadaşacaksın ?, — Çocuklar, gelecek dorse hepiniz yıldızların İsimlerini yaza- caksınız !. Bir ses —”Oh yaşadık, yıl- dızların isimlerini öğrenmek İçin gelecek salıya kadar her akşam isesnmaya gideceğiz !.. Sabun Cingözün an- nesi hiddetle odaya girdi ve Cingözün baba- sna bağırdı: — Nedir. bu aşcıdan çektiği- miz? Pis içinde geziyor.. — Elleri kir tutmuş.. Cingöz atıldı: — Koca bir sabunla döv de aklı başına gel- sin annel.. bili —e — — — Teşekkür ederim Bay amca, yoksa otomo- durduramıyacaktım. Dayak Korkusu Afacanın mekteb dıı_l;i—r— arka- daşı vardı. İzl yarı birşeydi. Aralarında geçimsizlik vardı. Çocuk afacanı hiç sevmezdi, Afa- can da onu.. Nihayet araları fena | halde açıldı. Çocuk başka çocuk- larla Afacana her gün i teh- didi gönderiyordu; nizAS - Pnu öyle döveceğim, öyle döveceğim ki, paslırması çıkacakl, Artık tehditler ge'dikce Afc- aptal at boksör olmak istedil.. —. canın ödü kopmiya başlamışdı. * Korkudan tir tir titiriyor, eve gidinciye kadar yüreği titiriyordu. Nasıl korkmasın ki çocuğun İsmi mektepte “ Kartal ,, d. Kartal Ahmet dediler mi bütün yumur- caklar tirtir. titrerlerdi. Bir yum- rukta duvarları yıkardı. Bu böy- lece brrkaç hafta sürdü. Afacan “ ha şimdi dövecek, ha sonra dövecekl. ,, diye korku- dan felleniyordu. Nihayet bir gün olan oldu. İri yarı çocuk Alfacanı bir sokakda sıkıştırdı. Başlacı pataklamiya.. Vurdu, vurdu, verdü. Afacan adamakı hı bir dayak yedi. Çocul: — Hadi şimdi cehennem ol gitl. Dedi. Afacan kaçarken — mirildani- ordu: yi — Öh yarabbim şükür, artık