3 Nisan 1933 Tarihli Son Posta Gazetesi Sayfa 7
SON POSTA © Geviş Havalar Sıcaklaşırsa... Olmaz mı? Kurban Muallim Afacan: kal Afacan kanter içinde Bayramı Kuzum henüz bir yaşında; Med edi > iile ver” başinda, mektebe geldi. geç kalmış” Kuzu susun kuzuların Ş Mm sürme kanda, seBöyle bakayik ve tu. Muallim kızdı Da Yek EM Bu bayram o bir yağındal, zına bir lokma ekme iğ Niçin geç kaldın? iii seni yarın, İN atsan da, sonra elindeki Medeli döle ÜRE gür ya Ah eder meler durur, katık ve ekmek dereye i e ye > endim., Sık sık me me der durur, düşse ne yararsın ? i dünerken gelmiştimya on- xw la dai Yüreciği gümler durur, facan cevap verdi: dan bugüne mahsup edi- zi kese Bu bayram o bir yaşındat. Si ia getiririm, niz... Dinsin artık göz “yüklük layan po — c di Malmı, Canmı? e > g 3 m seçtim, Ee ar eyi Ka ennemlik Hanımteyze ile Afacan ei yine seçm. bask Bu bayrahi “o bir Veni itiat od sadi afacana Üsküdara ( gidiyorlardı. vi inden ben geçmeseydim, nasihat e sn si | Vapur tam Kızkulesi aç k- insin artık göz yaşların! Kuzuc i il An vim i.m ii lasyorann. Halbüki se- larına gelmişti ki, mütbiş Ne yapalım bayramdır bo, 7 alli Gaiil nin muallimin o dünyanın bir fırtına çıktı, deniz allak Kurbansızh'x, haramdır bu, Em layla ib sasi “eh iyi insâni.. Melek gibi. | bullak oldu, ceviz kabuğu Dinletisi de drama AFA vi adam İ lönce vk akaini , Kurb. gibi sallanmıya başladılar.. selami Bay v Bu sırada Hanımteyze, i ady ek baba girezek ba rtık ömrünün sonu gek Hasan Bey, k oturuyor! ak Hanım al ar e ebe diğin anladı. Hüngür hün- il Yağını dikiyord AF: dl ” da Afacan başnı salladı: iü” üğlamiyi başlad Muallim yağmuru anlatıyordi li bera inan RE sordu: e Öyle e Yet Li Ki y! j Süel Afacan elini kaldırdı. Sordu: ; henneme gireceğim baba.. An SYARANIRd, — Efendim, yağmur niçin a Bey yan yan karısına Geğeik ; gidireeki fal: dll annesine döndü. yağar?.. ç w atlak . çuça nb lim Bey beni oradâ da Ne ağlıyorsun an- — Otlar, şii şiçekler, : rl m. m ron çisil aklar dere oluliya Hiöcie Tenya uz içinde kaldım.. Haibukl sen hiç sesim . Vapur senin | meyvalar yetimin diye?. baktı: kalkarl.. — Elbette,. Senin başın günese « dah» yakın. n değil ki ağlıyasın!, — Peki amma, caddelere; — Sen El şe - kalan niçin yağıyor ya?... Heli bildiğinden şaşmaz. Çiçekler, Çocuklardan “Hoşlanmazlar 1 ne imi AA iye Afacanın küçük Misafir kadınlar gelmişti.. Ha- nımteyze kahve pişirdi.. Afacana: — Haydi kalk, han.mteyzele- ve kahve ver, dedi. Afacen ep -.siyi aldı.. Birküs adım attı, Aya çü kilime takıldı. Tepsi bir tafar uş, kurşun br "ün Media bir yazıyo! Afacan Görde — Ne yazıyorsun öyle?.. — Mektup.. fa, fincanlar bir tarafa gitti, Elbet bi N ağr ştı ei rim... ei Ün ğkallab, hayır — ri vi bakalım yazdır ir! ğın mektubu. 8 —Faki stacıdan olce- de hayırdır diyorum a, annem şer dayağı atıyor mak için alınan mektup değil Başka Memleketlerin Afacanları A ET e Mi <a a — Aman kaçın!. Çocuklar Pm mn ML m <S — Bayramı re e 27 İl adam, ne iyi aa Bütün Afacan arkadaşl imdiden : “ Kurbanb kutlu olsun?, m. onat pe adam mz leri de van ui binin. ço Ta Atacan; Zapârt A ner TİER lerinde oynamıya çıktılar. Yukarı kattı bir yumurcak indi. m çektiği ağız kavgan- ir çe Siz izim kuşumuzu ii da gaklyertam Dedi, Ve Afac şikây, lek ide bir kuş var. İşte © bizimdiz. Aldılar, dedi sahibinin çocu E 5 g Dr © vu Mi İsi girdiler. Beyefendi A hi yineke larından Hisar sord. — Siz hayvanlar dersini okudu- "nuz mu — Evekai ndim., e) ag şu kafesteki kuş han, siledendir. Söyliye | bilir efendim. Bu kuş vel nl aileye aittir. iden makins yoktu.. İnsanlar kendi işlerini Muallim — kendi eri yaj Afacan — eygir kuvveti sarlederlerdi elendim 2. | Me ei e ml ie IŞ , i vaz we ç > Di Mi e © 2 Ni eri Pk Taş Bi İRİŞ Nari
