N j : ZAMAN USTAYI un, 28 ör ii HE 9” ip ZNJILEŞ “491911130 yesişur ap1y98 1ıdıti 0703 Tujsogn10o7 34 Iğirg “o eşedesn Mir TSrarepezuap “oyeynuz *yazapa (mgey Hip? Ng efunp yıçes “Op tayedekoyığrı BUTUJY nuokıdue5 OpaByhi orozn yedek üşeges “nur pgi Ep210 bpoz&T Sude 1| “EYEĞTA UEjey Nuodıduns edn1Ay “olreguayeozuepi TyelğıngeH Turtaap UY gııs Touurg ua “os19ugd -10j purusynu ua *TEAS?A “pfopuney w rutsauıj9 BEJEP o “elo “nur idi Furpuras reuedıa “ep ES “er ŞI 'yeuedrA “Ipse) ruğedepides Epumede 13 NANU) ur oyulg » dıBueşseg 'uopsolg “n$uuak utand ejundo 1g wez “eyunu mewğsyori utjo ruruak 14 opamiadesaa epunuos puarı p OTUNEA TUTSTPUOŞ “312101993 ey Sevi 3A Situpig dA Sruğapatsnur Eyegesyur 3915 -yelns 39483 opğnıum4 Jos Snw 3 “oyelgd rey uo4rdüre$ Eruoş -unıg3 apığesoy “1rpzej$nur “un;ng epuseze 19jro1ş405 pfure$ “ge o oyâeyg SA Syizoy rroyfryaa puro loyyEGLON SIpuoyyur “IC “amığnuSnagp BUL4TA *up$runa YI “ozer opupyruoly gıyey '119ddon o yelejide eyep 25ym13 epey Ep -94 numğnpjo 1Z9y1911 n1ods S40ğ nd wwedniay “uruzuR4lA ?A Ju “Raul urrajgsyog IfEuedrA 'u “ ejesregesnur mueSye n143 9T dn 3nple < Ay <ojlayez a4na Ipi OPR 1düre$ E Syereyiğ oğur SALA 3ö1ey Esepnd 4915 Heynowy El 445 “ptuekrA “popzoyuu ng | Buruşaun muo4i Buyağ -Senya,, Eps 1ğNI? SİSE ON UEİB nJod yEEupasA ojopoy yOS yeğ ölaşom9 yeğsr nun yık kopunca kaptan sesinin bütün kuvve- tiyle ba; mi Rİ ii ar, ie eee un Nerede ia Ek yen Bai ta an ikta Tazı olsun larm çoğu kaptanın gemi kayalara çarpmış, paramparça olmuştu. Gözgözü görmez aranlık var- ı. Şimdi can acısı e re bağı- Tan yaralıların sesldi yükseliyordu: gi mi ari e ni... ina seven yok m e kremi ei lerini iy yi maya uğraşabi Siri ra ağır im zall bim Tr saat ipi dü. Ka- izi çıkabilenler ileri seriliyor. apanımısa i şey olmamıştı: kalanlar benim bulundu- gum in > diye seslen- i Gemide onunla yanyana bulundu- ik e za mdi e iii a idi. ini Mig, EE maş Gen Sesin. maa e yürü e imiz slanmışız.. Mİ iel sokulp o otürâlım.. Sa- sine bakar ni, yürekin t parçala- yan za dini Saat'sr uzadıkça uzuyor, sa ürlü f ağarmızordu. Korkun m bi ejderha gibi Çirpin: mıyordu. Gün doğup sisler izpae yuyajıpuox Uoşyouna Tnges “yereyi5 300f yan npanpşuezg euro NSNİĞNA9P UHA Op Ho4ıg Tepe tuos uEğeg Su$eığn 9ğ9un9 opp Hadi 3 YAR ag “yagı nun 6 iİMepE TUSAZIIYIZ zodş Suepj UOpUHOYOUNU “rpelSiyTe u “yyeyeur Syog BUB4rA sparerey Fuysıpıoy “eye SA Np öjıgesoy uzand “dı5a3 yesauyo4 Böynp suşyor yördsod “mısnnpıns “euedTA Ture$ye erun3 mj49 OT SapSrana o72p1 TUR9ÂYZEA “SNMOY SYOY Ep yErEJo UOS UN IN “ana $u — uepdou 9u1SIpUON YYUNİ İzıp öurgire 6E6I rutsnunuğy 61 “yp o TUnung uodıdue$ edn1Ay eplejde uoş ZİNDANCI KAPTAN eş müslümandan on ikisi öl- kan şerarelerle kuru çalıları tutuş- t u, Ateşin ne bulunmaz bir yn ol- duğunu orada anladım. Bir cennet DE ge çe etrafma ra orduk. oluyordu. Hiç birimizde bir vr yiyecek yoktu. İki gündür kar nımız açtı. Her tarafımız kuruduk- tan sonra açlık, bütün dehşetini gös- terdi. — Bu adada e av hayvanı bus lunmaz mi acabi Bunu, papas rapi Hepimize talimat verdi; — Talihimize hava açtı. il de gakinleşti. Elbet açıl tı mi geçe: ken çecek. Yelkenini görmek nu buraya gi eği bana bri ANIZ. Şimdi sizin yapacağınız iş, taş, ağaç ne bulursanız silâh yapıp adanın et- rafına dağılmak, tavşan, kuş ne bu- iurganız öldürmeğe çalışın. Eğer bu- yapamazsanız biribirimizi yiye- Papas bizi; biribirimizi yiyeceğiz, av temin etme şey bulamadı a biz- 214939d93 1g dek *a1p9yoOLUĞIZOp EJJEJİLU YES © REŞEP 23, süğges ERAS giaEE Sö 8 Bsebnp 6 : pm VE BESAZ EB Rİ ZE e N $$ E eur Eyed ei “ei EESE Es, & PEN PE ıs 1ı6e9ejo nuokıduze$ ekun (opfnuı uapıplu MWazvi SINAV sg » OFASLRANN nm KE ERİ ERPEREREBELBARAİRPER GE m öoanı E ? ÜçBik li er RERRRR RE Ep. RöğeeiEpA EKE, eREPRER” e ps Mig E la yi Buy? BpAŞua BRRugponnan ça a FEREEEEESRİ. egeiikem,;; (D göpbispeç pgEİLESRSARES? 5 SE PaBRRaBERŞERAREUiya — e a SöngEysneeiri BR 2 Gis RE ERiilöpeEseeir. O Şi a ME BE an4ü a < yiamEğ BRE paste, ap EyEEgd e 5 Bo. Ge e b B.Bgü PEPEE SPHERBPUŞAR eReEB/33 ZİNDANCI KAPTAN 2 Büsbütün yorgun düşenler, ferle- Papas hem söylüyor; hem de dola« ri uçuk gözlerini ri dikiyor, on- k, bir dan nı ardı. edet umuyor! her derde deva bulabilecek 'orgun, ne de aç olduğu — Haydi, dedi. Deniz AK gi- dip birer avuç deniz suy! epimiz bir saniye ii dan Ss hile e cum ettik. Sanki deniz ei “ lecek ve birer avuç su bulamayacak- e Biribirimizi iterek en vuçlarını dolduran tuzlu suyu dai idir Fakat eller, ikinci ee ini bu- uşturan uzaklaşyordu. İhtiyar biri ei eniyordu — Bildiğimiz deniz suyu.. Sanki ne olduğunu bilmiyo: Sahilden dönenler, papasın otur- a çekili küyordu. B rer fıçı şarap içmiş ii sızıyorlar- dı. e kimse biribiri ile konuş- adini oşudak, Açlıkla beraber yor- gunluk da vardı. galara yem olmamak için sayret sar- lardır. arın de eşe nie di Yanın ii a çi tek ümit balık- ta kali öl mik Eğer balık da in ölüp gideceğiz. NE a hazin hazin ei Mırıl danızan:. — Üm mez, Allah hiç beklen- tı, Hattâ daha fazla canlılık ve kuvvet vermişti. — bu insanlar, diye söy- lenmeğe başladı. Denizden korku- orduk, Dalgalar bizi aldıp götür- mesin diye Allaha yalvardık. İşte bize karayı ihsan etti. Şimdi de ek- k istiyoruz. İnsanlığın arzusu bir dev ağzı gibidir. Verdikçe yutar, — ne Gesi gene ve gene İster, Doym: ins: a b gerdi. Acı acı güldü: etmeli. Allah bizi tecrübe an ından lll arkadaşları min m bulduğu gidiyordum. Onları koği per bir ümitle ie Gi gördüm. Kimbilir belki bir yiyecek bulduğumuzu sanıyor- Jardı i 1 P insanları gülümseyerek karşıladı. Sonra yüzünün çizgilerini gerdi. zl bu felâkete mahküm eden gür- ndisi imiş ve cezamızı mek istiyormuş gibi: mur yeyiniz.. diye bağırdı. Mei ilâve etti: eyiniz, Çamur da sın her sözünü bir keramet saydıkla- ve ii — yığınları bizi nasıl kurta» sn ai sormadan dağıldılar. Ben, rip papasın muavini imişim gibi o; ayrılmadım. Arkadaşla rım e sonra sordum: — Paj ıpas efendi, dedim. Odun yı- ryelanısnay p9syog 791415 sığu uopo vzejeynu nunğnjuodıdnö udnrAy