30 Temmuz 1935 Tarihli Kurun Gazetesi Sayfa 6

Baş tarafı 26,27 tem- mar tarihli Demin J © Bu ri devenin ağzından i- şitmiş el karga derhal arsla- nm yanına koştu. eniyi bi- tan rda e iğ kalp- 4 emin kılmi i. u âdilâne meleğin bir ek de bir gün hatır ve hayalinden kel iyi Hal bö; Pp Arslan bu işe çok ehemmiyet ye sonra Hi bir meclis toplanmış « bulunuyo: a ln reislik yerine erek dedi İlel aziz arkada kadar hütfe ze bilâkis iyilikle sam bu benim âc- İktidarım a Midi hiç bir aramızda gizli kalmama- sı içindir. Eğer benim bir kusu: rumu bilen varsa bam açıkça söylesin. Ben de allahıma yemin BUYUK DENİZ Yazan: Kadircan Kaflı OMANIZ Bölem: 28. ederim ki bunu açıkça söyliyene en küçük bir fenalık yapacak de- n bu sözleri üzerine hu runda ai Ke çk ği dat geldiler. Hepsi de: — Ey bizim siükrin , şim diye kadar biz senden pr ve ihsandan başka hiç bir şey gör- medik.,, Dediler. Ayrıca bu yeminle de teyid ettiler. sözlerini lenen sözleri o da tabii olarak duydu. Fakat başka fazla bir şev söylemedi. Ancak meclis dağıl- dıktan sonra kend! kendine * dü- şündü: —Acaba asian neden dolayı v" büyük bir meclis toplıya- endisinden o şüphesi al helal rin tahkika lü: zum görüyordu? Asaba aslan de- ve ile aralarında geçen sözleri duymuş Muydut ğer böyleyse is kendi hinde netice verebilirdi. halde yapılacak şey, bu ih- timale karşı vaktinde tedbir al. mak, herhalde aslanın hakikatı anlamasının önüne geçmek lâzim geliyordu. Ayı bunu düşündüğü için der- hal harekete gecti. Aslanın ya nmda hiç bir yabancı #bulunma- dığı bir zamanı kalladı. Adam- ları vasıtasile çok mühim bazı mahrem söyliyecekleri olduğunu bildirdi. Ve istediğ! şekilde aslan rafından kabul edildi. Ayı aslanın yanma girince dedi ki: Cim aley. Efendimizin huzuru; böyle vakitsiz zelişim sebepsiz A in Evvelki günkü büyük n beri içimde bir endişe vi er sa Orada mübarek ağzmız- dan işittiğim sözler içinizde derin bir ukde bulunduğunu gösteri- yor. Bu ukdeyi hallederek kalbi- nizin rahatını temin etmek benira gibi kullarınız için en büyük bir vazifedir. İşte şimdi huzurunuza gelişim böylebir a De var) Yanıyor reis.. Gemi yanıyor.. Baskın yaptı düşman. Ateş kayığı peer Kara Hasan beni gönderdi.. Yoksa Kara Veji her şeyi Hr mu? Onunla eğleniyor mu? Onuh ağ - zından bir şey mi kapmak titre, Genç kadın bu kuruntuları savmak — Türk akıncısına dahi çok sokulu- ui. dinliyo ike bekliyordu. Fakat, vakit gece yarısını 'çoktan lde hiç bir haber çıkmamış - sa Zavallı Niko EN işin üstün- ü? Eğer Kara Vel ire gözlerinde ve ai e onun yüre- geçenleri okuyabilirdi. Fakat aranlıkta idiler. Tam ie İlin birdenbire uzaktan i duyuldu. Bir atlı, çim gibi İren ei Artaya geli - Ba sarardı. 'ünkü bu adam, onun beklediği 0- Taki ei hiç şüphesiz bu küçük kasabaya, yu ört yanı gürültüye boğarak payd mi Kikaman yakalandığını, İstelyanın da onunl olduğu - nu Yiriitik ol bir haberci miydi? uk yaklaştı. Dosdoğru Veli Reisin evinin önüne geldi. Orada birden durdu yere atlaması ve kapıyı yumruklaması bir saniyelik iş sile Telek Şa İriyerek oda - bir köşesine çekildi. Sonra sak - ai t kaçmak için rastgele nin lanmak, y Gelen e hem kapıyı yumruklu - yor, hemi de: — Reis!.. Veli Reisi, Diye sesleniyordu. Yakın evlerin pencereleri açılıyor, İM başı ar uzanıyor. s bir hamlede kendisini 1d men açtı, Karşısmdaki ada” mı demin ri ii tanımıştı: — Nev: Diye Di rel tafa oka - dar yorgundu ki ema bir fısıltı ha- linde şunları söyliye! — Yanıyor Reis.. ma rayon. pas kın yaptı düşman. Ateş kayi Kara Hasan beni gönderdi. ni ni ii kulağımı dışarıya veriyor, rdu, r kaç adım ötede soluk sola iepiniyara. li beyninden vurulmuş gi- bi ml — Nee!.. Yanıyor mu? Gemi ya - yor hal. diye. Homurdandı ve ahir a koş « tu, Bir Gari kapıyı i. Yardıma Aliyi latniz itti, Atr dn dörtnal uzak di A zaklaşan iki atlı- nın nal mağ itilen derinleşiyor, u; 5 or ve artık duyulmaz olu - yo: ara Veli Halkineaya vardığı za - Ak Kartalın yerinde ai e- ordu. Denizin üstünde yanık direk par. re eli ve kurtarılan bazı eşya onun yanda anlatıyordu: Fakat Kara Kartal sağlam bir hal- de ve elli altmış adım kadar ötede demirli dur yordu, ra Veli geniş bir nefes aldı. Ço” pur pa çıkıştı: daha öldürecektin? yek tan m harç ei e da ha nl ii lr Tale ie i bir yüzle vip çe yöksenesi Fakat gene de ii halde kızmış » angı il Sl bir kaç kişi, kena le Imışlar, yüzleri Si sarılmi Mü Bunların içinde İnce de e iy — Bu müd biridir. | eş kayığı ile ei Bereket ver - sin ki Kara Kartalı uk ayırdık ve al da böyle kei ğı İle ii — kat ?. Arki e. de öö pen fakat gen Arkağa ı kaçtı. Denize daldı ve bir daha çıkmadı. Her halde boğulmuştu... — Söylemiyor mu? Söyletmesini bi- hı işin ucunda ir Vene- ünü sezmişti. Fakat bunu Hele üni vurma * dr. — Kara Hasan |. — Buyur reisi, — Beni bu Allahın belâsile konuş- t 2 Kara Hasanın dilmaçlığile şöyle konuştular. — Senin adın ne? Köra ie İrili Başka türü söylemiyec: Be söğari, kuyruğun ii Ea Li n kırbacını il Se hizi ve — Seni kalsın!.. İş m Senel sa yi Süşleyimceiye korkunç bir şekilde al Mi Yabancı adamın çıplak omuzları" dan belkemiğine kadar mor bir çiz£ oldu. Sanki oraya bir engirek uzan Yabancı adam inledi: — Söyliye — Adın ei — Arma — Arkadaşımın adı ne idi? — Lore — Sizi ii kim gönderdi? — Kirdep minde Mor bir çizgi dâ ha. kem Kırbaç gene şakladı. Armando İn ledi ve titredi: — Alban Armenyo — Venedik korsanı sin O mu?.Za ten sezmiştim, Kara Yeli dişlerini sıkmıştı: Kancık!., Alacağın olsun!. Diye homurdandı, Armando'ya ye niden sordm: Benim burada olduğumu nasi bildiniz? Kim söyledi? — Kılavuz getirdi. m dir bu? ye LARA — rm akl için git — Nereye? Artaya!e — Kızkardeşi kimdir?, — İstelya! Kara Veli beyninden vurulmuş gi bi oldu. Leventler de kulak kesildilel ve birer İri vi geriliyerek te ' isin ye e baktılar. — Benim burada enlemi NI ko alöduk öğren — İstelya hal ekeni (Arkası var) Kadıköyü'nün mii m mam Romanı! Bölem: 70 P ve hiç bir ye tamamile Fakat hiç bir. zamân Zn > büsbütün bedbaht olmıyacağım £ “ederim. Çünki: beni hayata e e » bilecek bir şey daima hazır buluna — caktır. Velevki kendi ellerim olsun, yahut bir ağaç, yahut nefes alan top urdum ol « ği NECDET Bedriye mektubu katladı, ayağa kalktı. Elile, a öğsünü bastır. “dı. Hayatında bu ka azin bir şey n daha. Kendi kendine dü * ş'ındü: o — Ve benliğimden bir parça kopa- akmak icap edecek ve bn valdan enetiler. Ru karine Yazan: Safiye Erol o atladılar, Ölmek, şimdiye ida yaşamış olan benliği gönül nel gömmek, fakat tekrar di ve yı dan? — taze bir hayat 4 sinan mak lâzımdı. li ii ki bu noktada za- ie) buluni imtihanı veremezse endisi iş Serik bitmişti, zira rine eti Ma Ve ortada dönen mesele, sofu bir müs: iman için cenne! ya ce-| henneme ak ne ise ayni o “emip bir ui Biricik evzudur: Kendi vicdanına karşı sağ: | ii veya Acayip bir — dalekieima u“ cunda ir esiliyordı binin kalka cağım ve in dean edeceğim ve geri dön - ii ve kati olan her ayrılış bir ö- Tüm nala hüzünlü, bir ölüm kadar haşmetli zade Kenazma kak göğe Halir. Va vina dilelin, — Ebedi hürriyetin e olan bu mavi boşluk başlarımız üzerine na - mütenahiliği seo “biz ğa bastıkça öge mahki olduğumuzu “ anlıyor! 'akat işte gök. Kurtuluşu işaret ediyor, Bir ü- mit denizi ki her an başımızı kaldırıp onu görebiliriz. K: vardır. reği ladı. Yalnız, kaybet ği şeyin telâfi al gelmi 5 sel ara boşluğâ o kadar zenginlikler, arel güzel” likler eni sin ki uçurum dola- inde çiçekler bitecek ve sen,' yeni ir dünya karşısında, eski âlemini Bale e korku ile soruyordu: — O kuvvetleri, o güzellikleri nere- de li Gdnlü e Kn ge — Hiç bir yerde hiç Gabe bu lamazsm. Yarat! Güneş devrilmek üzere idi. Kala - mış koyuna yine bir hal olmuştu. Al ışığa karşı tutulmuş bir sedef gibi e enklerle yanıp tutuşuyordu. FAR Fener yarım adasının siY- di! iliki binen el ku * ) sabr Bedriye vücudünde hafif ve tatlı bir sıcaklık duyarak: — İçiniz, gözlerim! dedi- Fakat bunu düşünürken gözlerini kapadı. O, bu anda dünyanın bütü, Hi wu gözlerile içine çekmek is - erdi. da bir Bethoven Pr alma. asd O aralık Mihriban hanım odaya girdi. Par bitince Bedriye, ene üzerinde dö- esi sordu: insan ken la rmelidir değil el > elini alnma götürerek içi” — evet, acr ze işitmiş olan ku- laklar tazminat isi er nota gr sr karıştı » rıyordı — Bn Eril edelim, — aş musiki gi bir heyli sürdü. Sonra gelin görümce akşam e birlikte yeme- e karar vom Bedriye, Nazarı iz çerezler ve ağa dal, elirse ol bazları hg Sin günlerde ie yavaş Halbuki Bur hanı lığı zamandanberi içtiğinin farkına varmadan yaşamış- tr. O zamanlar, bunun maddi ihtiyaç- larma'o derece Tâkayt olnruştu ki eti halılinan annede Gidi en di kulaklarına| iğim. mi? normal bir hayata avdet ediyordu. Yi ne içinden bir ses: — Aferin bebek, diyordu, işte e mekliyorsun. Dur hele hele, daha yü in de Değil yürümek, koşa caksm ve me edeceksin ve uçacak sm. Bedriye, bir yudum vermutu dili nin üstünde di ve ebesi bil rlryordu nakarat gibi tel Yolumu ei levam ilin ve g€ ri dönmiyeceğim, ger şi dönmiyece i def bila ğe Bir gün eve gelip de iri irince len | bir karyo' ii fe am yen, a Hani bir adam elektrik ir ve and 2iz yordu. Sıhhat tinin idaresine ait bir Teleri meri Ke ve m çok musiki ordu. Karı koca | rasında, ayni ven yaşıyan iki medi ni İnsanm zaruri olarak teati edec€ gi bir kaç beylik sözden başka bir $€) kalmamıştı. a