“HAKİMİYETİ MİLLİYE: i Bizde çocuk ölümü azdır. | Fen Bahisleri (Başı 1. inci sayıfada) iye sıkleti. Prof. Etrafımızda daima mi İnsulizm ve başkalarının PN Samuel İnsul,. bir zaman! nlar rofesi ki çocuk vefiyatı ayını Çi kadar ölüm i hür rr B ir ileri elimi Fre dick İstanbul ip sre dis a 5 4 de R İnsanl ığın ha m Malro zaman E driie Bir roi in arasından: ay ölseyâi davaslaş ümitle de, seçebilirdik, cevabımı verdi. şka bir da kendini, dirsi i ölü imiş gibi hizmet edecekti. Kiyo lerine in ş olarak — beyaz la beraber, RU mi tlarında siste, to; örtüler arasında ne kadar japon — görüyordu. “IK rakta yok olüyormuş gibi ortadan çekilen bu çehrenin ie ki melez NR sw, Hiddeti: ii A göstermeğe ve sizleşmesini haklı gösterecek bir şey yoktu. beslemeğe imalısus kinli veya bayağı düşünceleri defetmek A için fevkalâde gayret sarfediyordu. Ve ona bakıy: bal ei bakıyordu ki sanki bu sima, ka; ies vermek ğu acı iş kaybettiği bütün canlılığı sed Si > caktı Pa e yüz bir bul iyor da a a e rdu masızca ek sliyasi eibi gel Sli t Kiyo, bunun a — bu heri e e an seni airkoyama * kend ie Sonra, karşı - | dı, halbul ere zamanın ağ bir kere “de söylediği İlâve edecekti: RE canı m yarda mi i—sş li ağzınla söyledin — gey üzünden... ında a o kadar manasızdı ki... Fakat ii şunu iyledi; bun e si müteessir edeceği idi, değil mi? May keli pencereye kadar r gitti. Yorgunluğuni — Ben de, yarın ölebilirim iyo sana ii bir şey söyliyeceğim, doğru ai eyiya. Kiyo en uta! bir ıstırabı çekiyordu: | şey... — dakika e eveline gelini ceye kada la liği D e kendinden iğrendiren ıstırabı. Doğrusu, istediği a- i olduğu idi i inf damla yatmakta muhtardı. Şu halde, kendisi için bir hak | le sanıyordum. İn ebu anlar sakinliği 2 öy le iste tanımazken Gini elat hakkını kendinde gören bu 15 - | ler olur ki (Ben bi Pe deri n değil, ba gkalartme isa teklerinden bahsediyorum Kiyo.. ) ii ile hiç bir: — Sana... Bağlı olduğumuanladığın zaman Kiyo bana ii yoktur...» Sonu var ©