14 Eylül 1941 Tarihli Haber Gazetesi Sayfa 5

hi, tmiye b, i ş amayınız. Ü- Yük Milli Roman Yazan: MAHMUT ATTİLA AYKUT #nim,. Si, Aman yarabbi, Babamın kar tili benim kocam ha... İçime tat- k bir intikam arzusu <doldü. Kafama koyduğum işi yapmak için sabırsızlanıyorum. Ve adetâ seviniyorum, Hemen tım, elinde gazete ile içeriye girdi Gazeteyi elinden kaparçasına al. tten ko ilce düşü »düler azı başlıklarını 4ç bir insa” mdi kurtu. #ra başındaki iştihasivle ordum: anlılar “Eskişeh tah, ttiler, Düşman ce; in kilidi olan “Afyonkarahisarının" zaplı üzerine bütün cepheleri sarsıldı, “Dumlupınar” daor dumuz tarafından işgal edilmiş. tir Düşman “Afyonkarahisar” meydan muharebesinde 7000 za: viat verdi, Ordumuz bütün cep. he üzeri: taarruza geçerek düşmanı takibe başlamıştır 31 / Ağustos / 938 Gözlerim bir su gibi yazilar inden akıyordu: > - aell grupumuz Bileciği zaptetti,,. “Düşman Eskişehiri “ tahliye etti Bll5 ordu cephenin kilidini parçaladı.,. “Hacı Anesti" min bâşma çe. lenler.,. Durduğum yerde Zıp zip “ıçra yordum. Katinanın çenesini okşadım. — Anladın mı yavrum Katina anladın mi? Kızcağız benim halimden korkmuştu, Gerdanı Üzerinde sarkan istavrozuna eli gitti, — Haydi beyina selâm söyle matmazel Katine, Seni de gittiği yere götürsün olmaz mı? ,, H ii. kapısını, gçiyn. Merde fir ecek Him Kapıdan disariya çıktığım za. man mektepte kurtulmuş bir çocuk gibi sevinç içerisindeydim. Nereye gideceğimi bile bir za man tayin edemedim, Tramvay yolu Üzerinde yürü. yorum, Bana öyle geliyor Ki yü- rürsem gideceğim yere daha ça. bük vâracağım... Yürüyüşümde her halde bir gayrilabiilik var ki yoldan gelip geçenler durup durup bana bi kıyorlardı. İhtiyar bir adam dayanamadı yanıma yaklaştı: — Evlât dedi gazeteni topla. sana im elimde tuttuğum gâze- teye ilisti, Gazetenin bir ucu 6 timde kalmış, Çarşaf gibi sayfa ları açılmış yerde sürüklenip duruyordu. — Bunu bir zafer bandırası gibi taşımak hakkım değil mi baba? : İhtiyar candan der gibi yüzü. me baktı da: — Haklısın hanım kızım evlâ- dım ama Anadoludaki dayağın acısını senden gıkartmağa kal. karlar da neye uğradığını şaşı” rırsın, Ve yanımdan yürüdü gitti, #Devamı var) an ir Cafer zindana koştu.. Rüs- #€vine teme, vezirle konuştuklarını ve tahliyesi için psşadan söz aldığımı söyledi: — Oğul! dedi - sen Ahmet paşa için atıp tutuyorsun a- ma, o seni çok seviyor. Senin iyiliğine çalışıyor. Mahpes - ten çıkınca ilk yapacağın iş onu memnun etmex, ona sa- dakatle hizmet etmek olma - lıdır. Rüstem bu haberi alınca sevindi; ah. O— Demekki teni paşa *öyliye, mahpesten çıkartacak, öyle - a bu mi? koştu. © — Evet. Bugünlerde efen- dimize arzedip affını istiye. cek. Rüstem sevincinden ne y8- pacağımı, ne söyliyeceğini bil miyordu. Bacaklarmdaki zin cirler onu zindanda dolaş. nel smn rnein giyindim, Zaten soyunmamış | rsafımın üstünü giydim. | venlerimi giyerken Katina | ! İ İ havi: şehzade şlı Yazan ve oynıyan: nedamet oden YAZ, Me Lüle ve HAMM) SAİM meşhar dolandıncı Mahmat Saim Al | Başrollerde: Mediha, Zeynep, Mahmut Saim, Komik Hasan efen4. “Anonp,Maddah Közrm AINDAĞ vesnire iki ve üç numaralı enayilerin ayağı altına karpuz kabuğu koymak benim için işten bile sayılmamıştı PERDEYİ AÇIYORUM... “e İİ e MEDİHANIN AVARE AŞIKLARI Mediha etrafında dönen avâre. tere birer numara koymuş. Ben 1 numaralı © i izmöşim!,, Marten Orakyan iki numaralı «© Ziyneddin efendi üç bumaralı yi, veznedar Ra gıp bey dört aralı enayi. Bir do mektepli İsmail var, Fak gâne agık göz içimizde bu oli 6. Neyse yinç benim bir imti, » Enayilerin başmdayım numarayı İhraz miş bulunuyorum, Bundan bü . nimet olur mı a Orakyan”. $ , dedim, — Ka zataliniz kimsiniz? İsmi, nizi kulunuza hağıslarsnız? Diye söze başladı, Şişman, iki gidip göre” yüz kiloluk, altmışlık bir ihtiyar, Kendi kendim — Bu da benim 'gibi kazm biri » dedim... 5 uk hırsızı meşhur Kayse. ran vardı, Bu yamana * gece gümrük halı antre. polart râba yükü balı çıkarmıştı, Hemen Mihranı buldum. nde eski, gümrükten ça, knmiş halılardan var mı? ,de* — İki tane var. — Bunları bana aat!, — Elinden bursda çikarırsan başma is çıkar, Doğru kodese gi. dersin. Ni — Sen karışma. İkisine ne İs. tiyorsun?.. — Babam miras bırakmadı, taş atıp kolum yorulmadı. Veron li. Tü, Fakat teksir ediyorum, Eğer İstanbulda, #almağn krlkarsun yüz on liralık #opa yeriz bat, — Sen merak etme,. Marten Orakyanın iş (o yaptığı bir İranlı taklidiyle Marten Oruk” yana telefon ettim: — Beli Orakyan efendi., — Buyrun ahpar, bendenizim... Karşınızda durmuşum. Acep bir emriniz var?,, — Menim özüm hak Ablülüli Yiyasof.. gözlüm, buyrun, Hiç görüştüğümüz yok. — Ağn, keyfin nieedir, Gerçi danıştığımız yok ema, gönüller $en olsun... Yarın memlekete gidi, rem... — Yat, Teessiif eitim doğru - su... — Özüne küçücük bir hediyem olarak iki halı göndermekteyim. Bu halıları alasan, eve seresen, Meni hatırlasan ha, — Çok teşekkür ederim, çok teşekkür ederim, İnşallah mektup laşırız da Abdülâli bey. — Allshammarladık ağa. — Hatırladığma memmun ol dum, İnşallah gene zelirsin, Güle güle kardeşim, Telefonu kapadım, haller bir çocuğa vererek Marten Orakyana yolladım, Halıların çaldığı tüccarı tüccara da Birer birer yuvarlandılar, meddah Kâzımın ihanetine uğ. ) ramasaydım şimdiye kadar Mediha çoktan &yağıma gelmişti kemen telefon ettim: — Kimsiniz? Halı tüccarı Ali Ekber ağı” i m — Ben Mahmut Saimt,. İ | — Ne mene?,. Tanmmirem âğ4. Kom maam., in vardir?.. — Sizin halıları kim çalıyor bi- liyor musunuz?,. | — Ne bilirim ağa ben, | değilim ki? — Orada Marten Orakyan var. | O çaldırıyormuş,, Kk Bu pişman | mi?.. iser paşa, me Emr Fakı ihtiyar ermeni et, Bir yere depo elmiş, Her gün İkişer içer antreposuna getirip dışarı yolluyormuş, — Öldürürem - vallahi Meni mahveden odur. İl - Evet, tü kendisi İdi m kâfiri, — Komiser pasa, Menem yanım da kırk kişi çalişm Hepsinde hu” kların tozlarınt silkmek için kalm soppalar vardr... O swörüne devam ediyordu, Ben telefonu kapadım. Kuruluş tarıhı; e araat Bankasında kumbarsi -129 - — Ağacığım, ayaklarım hareketsizlikten tutuldu. Ser best kalırsam, birkaç gün yol yürüyemiyeceğim. Sonra birden gözlerini a - çarak Cafere yalvardı: — Senden bir ricam var: Şimdi bu müjdeyi karıma ver. Bir iki güne kadar zin - dandan çıkacağım: söyle. Be nim gibi o da sevinsin ve göz yaşı dökmesin. N — Peki aslanım! sen me » rak etme.. Ben bu akşam e. vine nitar sö karma walsieln za AS GERE Türkiye Cumauriyeti a ZiIRAAT BANKASI 1858, e Sermayesi: HAV, Sube ve Ajans adedi: 205 banka muumeleleri, Zira ve ticari her new N Acemiler ellerine sopaları ai | r, doğru Orakyanın antrepo. | Halleri masanın üstünde | bulmazlar m3? — Nereden almışsan bu hahla, | nu? | — Abdülli bay Fiyasol yollar DUŞ O senin gibi uğurcu değildir, | (Hirsiz değildir), Ahpar, uğurtu ne demek . | tir? l Uğuren demek sen demek » tir könek oğlu. Hırsız demektir. | Kavuay.. Ben İursizim? Siz den lamus davası uçarım., — Biz sana şimdi güzelce sop» panı atalim, sen istersen mah , muz Önvası aç... —- Ahpar, Halep evinde otur muğsa erşm bunda durmuştur, Te'efon önünüzde. Abâülülâ Fi soltan #orun, Yarım saat evveli bana hodiyo yolladı. Ali Ekber telefonu açmış; — Abdülülâ bey. — Menem. buyrun, — Karındaş, men Ali Ekber. — Buyrun ağa. Keyfin nicedir, yahşisan mi?.. — Şükür ağa, Yehşiyem.. Ab dülâli bey, sen Orakyağ ağaya iki halı hediye yolladın mı? — Böyle bir şey o yollamadım Haberim yok. b. 40 üram bulunanlara senede 4 Geta —Müeces ur» Me aşağıdakı — Demek yalan söylüyor. alandır ağa. — Beli,, Hüdafiz. Alı Ekber telefonu kapamış, L- rakyanda bet beniz ak pok olmuş — Görilrsen köppek oğlu. Bir de bu yaştan sonra sıkılmadan â, leme ifllra atarsm, Hem haldar galirsen, hem âleme iftira atir “ son,.. Çalın soppanı şu baine. Antreponun içi harp meydanme dönmüş, Polisler Yetişmişler, kay. gaciları ayırmışlar, Erkaç gün sonra ds, Marten Orakyan anire, | podan çıkarılmış. — Kavuuy., diyormuş. Bu &i bana yapsa yapsa Sebuhyan yap “ mıştır, Manifaturalarını geç çıkar. | miştm, Kızmiştı, “Alacağın olsun senir,, demiş idi, Öyle dir tokat vurdu ki, az önha sopa ile canmi alacaklardı?.. Kavuuy.. Bİ işi ba « Ba Sebuhyan yaptı. Şehzade Ziyaeddin elçcadi Ni * şantaşmda oturuyordu. Taksimde bir evi vardı, Kirâyu (o veriyordu, O ara bu kirs evi boşmuş, Hemen Ziyacddin efendinin konağına git. tim: — Efendi hazreileriyle görüş . mok isterim, Ev için geliyorum, Kirayla tutmak istiyorum. * Do . dim. Beni şehzadenin yanma al” ârlar, Hoş beşten #onra, söz ev Mmötg lesine intikal etti: — Efendi hazretleri, * dedim. Bir oğlum vardr. Zavallı feci bir hastalık alarak yirmi zün evvel etti, Şu Şişli yıldızı Modiha dedikleri kadına gönül vermiş. Bir iki defa kadının yanma gidip gel, miş, Möğer bu kadn seyyar bir hastaneymiş, Zavallı oğlum yirmi gün içinde eridi, kül oldn. Gitti. Dikkat ettim: Ziyaöddin gfen » dinin beti henri bembeyaz olmug” tu, Kekeledi. — Şişli güzeli Mediha.. — Evet! Kadm değil devlet , lüm, adetâ #eyyar hastane, Mik. rop menbei, O kadar müthiş has" talıkları varmış ki, (o konuşurken bile nefosinden insana maazallah hastalık bulaşıyormuz.. Şehzadenin rengi bu defa kıp kırmızı oldu, Hemen kâhyasını ça gırdı, Evi filân unuttu, > Ben simdi Haydarpaşadaki köşke gidiyorum, Yarm sabah ©” yalanı siz taşrtırsınız. O o bildiğin kadma da uğra, bir daha bana mektup filân yazmamasını söyle, Fakat, konuşurken uzakta dur ve benim yanıma gelirken muhakkak hamama git; yikan, öyle gel, Hastalık kelimesinden bile kor, kan şehzadenin bir daha Medihayı beraber belki bütün dünyayr'da unutmuştu. ., 200 » 0 > am Kendi bini: m e a a meş Me uy, a yuvarlandı. Sıra dörtl, beşin. E» DİKKAT: Hesaplarındaki paralar bir sne içinde GÜ Oradan aşa Şİ Zer simdiys kadar meddah Kizim #üşmiyenlere (o Ücrümiye gıkktağ; takdirde © 20 feziasiyie verilecekmi; bana ihanet etmemiş olsaydı Me* Keş”: Iİ Mart, Zi Haziran Ol Ey'ai 1) Birincikânin tarihle Öİ dihayı çoktan ayağıma getieecek - rinde yapılır. tim, diyordum, EEE, Eöebmi vali DOĞANCILARIN AV Ve Rüstem, Ahmet paşa. © HAZIRLIĞI nm bu ani #ahatsızlığı yüzün Padişah Anadolu seferine den zindandan tahliye edile. çıkmadan, bir kere daha ava medi. gitmek niyetindeydi. Binler. o Ahmet paşa kâhyasma: ce doğancı av hazırliğile meş — Rüstemi mutlaka zin » guldü. dandan kurtarmak lâzım, di. Yıldırım, son zamanda yordu, eğer o bu avda bulun- ari Ma ir avmda mazsa, yerini bir başkası ala- : — r götürdüğü kimseleri bilir. iü tabiiye edilereği- tekrar bu ava da cağirıyordu. o Ahmel paşanın kâhyası EE Ahmet pasa bu fırsattan Rüstemi eskidenberi çok se - — Allah sende» razıol. sun Cafer ağa! Bu iyliğini ö. lünceye kadar unutmıyaca - ğım. Meğer sen ne temiz yü. rekli, ne mezt bir insanmışın! Ben seni şimdiye kadar tanı- yamamışım. Gerçek, insanlar felâket günlerinde biribirle - rini daha iyi tanıyorlar. Bana babalık ettin, Bea de bundan sonra sana evlât gibi bağla. nacağım.. elimden gelen yar Ai “m ai istifade etmeyi düşündü; — Padişah Rüstemi sever. Ona avda çok iltifat etmişti, Rüstem de bu iltifata lâyık bir adam olduğunu yararlık. larile göstermişti. Rüstemi mahpesten kurtarmak için, ii bir fırsattır. i. Fakat tam padişaha meseleyi açacağı gün basur. dan rahatsızlandı. o Beş on gün evinden dışarıya çıka « ünik verdi. Paşanın Rüstem hak - kımdaki fikir ve kanaatleri. nin değiştiğini görünce mem nun oldu: — Devletlim, ber size bu #elikanlının çok temiz yürek li bir insan iz ye kaç de- fa söylemiştim. O her zaman sizin himaye ve merhameti . nize muhtaçtır. Onu affetti . rirseniz, hem siz Bir bende kazanmis olursunvz. çeri Ek