ii © Kadar dikkatle sakladığını şimdi — Mustasım. beni mahvetti! Iki gözümü üc de izel anlatan : EFDAn TALAT çıkardı. Fakal bunu aslâ unutmayacağım. Bu anda atı bir sesle söylüyor: I — Mustasım beni mahvetti. İki gözü mü de çıkartır. Fakat bunu asla unutm: yacağım. Ve kendisinden müthiş bir ir”) tikam alatağım, İşte, beni yaşatan duy» gu budur.: İntikam! Ve sana delikaniri bundan dolayı minnettarım. Nasıl olsa| ölü sayıdırım. Kör bir adam aşağı yukar) sr ölü demektir. Fakat insanm gözleri” nin kapanması hiçbir zaman kin ve hide detinin dinmesini icap ettirmiyor. Bİl$"| kisi Gözümde tüten son manzara, Hali- fenin biyanet ve zulüm dolu (o bir çift gözüdür. Fakat kasem ederim ki ondan istikamumı alacağım. Görrmediğim şu iki parmağımı onun gözlerine sokaca- ğım. Aykut söze karıştı: — Evet ama, sen de buna biraz Yü” yüstn. Melek gibi temiz ve bigünah hir kırı mâhvetmesi içid Bir cinâvara tes” Jimi ettin! — Bu ayrı bir o mesele! Ben o kızı Semerkantte bir esirci Yabudiden tam bin gitına satın almıştım. Bin altın be- nim bütün servetimdir. Yaptığım şey de meşru bir ticarettir. Bugün dünyanın © her taralında kadınlar ve kızlar satılır “ve satım alınır. — Bunlar beni alâkadar etmez. Yar miz şu kadarını söyliyeyim ki o kız bes nim seygilimdir. Benim hayatımdır. O- nu ben Karakurumda İken sevmiştim. zaman tevgilim ortadan kayboldu. Peşi ne düştüm. Çekmediğim azap, © ıstırap kalmadı. Nihayet Sarmanon adlı bir esir” cinin elinde olduğunu duydum. Önce Teşkente, sonta Semerkante gittim. Yar hudinin yerini buldum. Pakat benim ge" işinden bie hafta evvel İse satmış olup kendisinin desortadan kaybolduğunu # şi . Bunun üzerine senin peşine düş“ tüm. Bağdad yolunda sana çok yaklaş- tm. e "bir haftalık “mesafeyi iki saate kadar indirdim, Ne yazık ki sen benden iki saat önce Bağdada varmış ve Güzide ismini verdiğin sevgilim Gökbigemi Ha" lenin sarayına sokabilmiştin| — Şu balde Güzide Hulâgünun kızr dır öyle mi? ' — Bilmiyor muydun? — Hayır! Samanon kızı bana satar” ken çok büyük bir #damın Kizı olduğu"; nu söylemişti. Fakat Hylâgü ismini zik retmemişti. — Kız da söylemedi mi? — Hiç bir vakit! Bu sırr: niçin bu| anla” dım. Babasının şerefini kurtarmak için böyle hareket ediyoz, Dünyanın en bü” yük kumandanının kızının satilik bir & sir olmasının duyulması herhalde bir “Oyülk bir skandal olurdu, Kız babasının © mamuşunu koruyor, sözlerini dinlemiyor, kendi kendine söy! leniyordu: — Ah Gökbigem! Acaba sana kâvır| şabilmek mümkün olacak mı? Seni bir| daha karşıma alabilip seninle görüşebi” lecek, konuşabilecek miyim? Kömbilir) ne kadar çok rstırap çekiyorsun! Ne kar dar ağlıyorsun? Fakat yemin ederim ki seni bu er hennem azabından daha müthiş azaptan kurtarmak için her şeyi yapacağım. İ”, cabında canımı #eve seve vereceğim. Sonra tekrar Kanbur Reşide hitap etti; — Ne olacaksa yarın gece (o olacak. Yarın akşam güneş batarken © sarayın bahçesine gireceğim, Ve Güzide yani Gökbigemi kaçıracağım. Bugünün ya- rın olmasında bir zarar ve veya mahzur var mı? — Hayır. Ben Halife (| Mustasımn husust hayatını etüt etmiş olduğum için gayet iyi bilirim. Mademki yarın sabah bazı muhafız askerlerini teftişe gidecek ve ikindiye doğru saraya dönecek değil mi? — Evet, arkadaşım muhafız - zabitler| rinden Hüseyin böyle söyledi. — O halde muhakkak erkenden hu” susl dairesine çekilerek uyur. Sarayda” kiler de bundan bilistifade işlerini gev- şek tutarlar, Nöbetçiler köşelerinde w” yur. Bazıları da fırsatı nimet bilip şarap içmek için şehir meyhanelerine can atar. — Şu halde tam fırsattır. — Evet hiç tereddüt etme! Bu husus ta beraber çalışabiliriz. £ Gayelerimiz Halifenin aleyhinde birleşmiştir. Onun Güzideye çok düşkün olduğu muhakkak tar. Güzideyi onun elinden almak o ona çok tesir edecektir, — Alâ! Ah yarın bir gelse! 7 Yalnız heç geye rağmen çok ihti- yatlı hareket etmen lâzımdır. . Halife” nin eline geçtiğin dakikada mahvoldu” gunu bil,. Ve hemen kendini öldür; — Anlayamadım. Sebep? — Mustasımın ne derece bain ve ca” navar ruhlu bir adam olduğunu bilmez” sin. Seni akla gelmedik, bir insanın, can hı bir mahkâm değil, bir tahtanın bir taşın bile tahammül edemiyeceği müthiş işkencelerle öldürür. — Merak etme! Benim etim öyle kor lay kolay yermez, — Allah muvaffak etsin! Şimdi gene Halifenin sarayına döne ceğiz, Sarayın antresinde hususi daire” sinde oturan muhafız baitlerinden Hüse! yin kendi adresine gönderilmiş bir mek tubu oluyor. Mektubun altında imza olmadığı için #imden geldiğini o da bizim gibi bilmi- yor. Bu mektuba biz de kendisile birlik” te göz gezdirelime “Hüseyin! (Devamı var) — Yok, fakat çok üm, Buha- vadis beni sarstı. — İnşaşllah katil gabuk bulunur efendim. Nihal gözlerini 'elerile Kapadı, Ha. sordu; — Şüphe edilen biri var mı? — Var efendim, — Kim? — Biltün köy ahalisi aynı fikirde, Her ies bu işi pembe evdeki sarhoş — Kadının yaptığını söylüyor — Neden, onu gören mi olmuş? İs ir bat ediliyor mu? © sanı anlaşılmamış, fakat Daha işin e. beyefendi — Bilmem efendim. » gittiler. Her halde doğru haberi Ken.( Nihal odada boğuluyordu. Kiza yatağmı toplamasını emretti ve ken, disini bahçeye attı. Büyük kestane ağacinm altındaki koltuğa oturdu Dü şünmeğe başladı: — Acaba zavallı kadımı hakikaten mahküm edecekler miydi? Böyle o. Jursa nasıl hareket etmesi lâzımdı?. İşi meydana vurmak kendini mahvet. mek demekti. Susmak, bir masumun kanma girmekti. Ne yapacektı? Sor mak, anlamak ihtiyacın icinden ka. bardığını hissetti. Kalktı, her rast. ladığmı uzun uzun istintaka çekti: — Ne olniuş? Cinayeti kim yap mış? i | aldy i Uyal T uğ dilerinden öğrenirs.niz! - ; ! mişti, Lâkin bu geferki 30 TEMMUZ — e İeensderyi 'Bir1 UR —151— Listeyi bu gece mutlaka polis İ üdürüne vermem lâzımdı | Bu raporumur bu gece mutlaka Esat Beyin eline gitmesi lâzımdı | Esat (Bey) Kıziltonrakta oturu yordu. Vakit gece yarısını geçmişti, $ bire geliyordu. Bu saatte vapur da yoktu. Fakat, buna rağmen raporumun bu gece polis müdürü tarafmdan alın ması için elden gelen her şeyi yapa. caktım. Raporu cebime sokatak, Türk po. lislerinin yatmakta olduğu yukarı kat, taki odaya çıktım. Krokende çalışa 'Türk polisleri de, merkezde old ağu gibi haftada bir gece izinli giderlerdi Diğer günler Krokerde kalırlardı Polislerin oda kapısına geldiğim âne kadar bu mühim raporu kiminle ve ne! vasrta İle göndereceğime heniiz karar verememiştim. Ben, zaten bu gibi ahval de ekseriya, hâdisatın inkişafını takip e- der, vaziyete göre bir karar verir, hare- kete geçerdim. Çünkü böyle zamanlar! da, evvelden çizilmiş programlar ekseri ya yanirş neticeler veriyor. Kapıyı açarak başımı içeri uzattım Oda, derin bir sessizlik içindeydi. Bir” kaç polis, demir karyolalarına uzanmış yatıyorlardı. Bunların arasında emin a- damlarımdan olan Selimi gözüme ilişti. Şimdi Zahire Borsasında memur olan Selâmi böyle birçok işlerde hizmetleri dokunmuş bir arkadaştı. © Kararımı verdim. Raporu © onunla gönderecektim.” Onların uyandırmadan tekrar odama geliri. *** ENTELLİCENS SERVİS Akla bir #üal gelebilir; — Polislerin odasına kadar gittiğin halde neden istediğini uyandırmadın? Ben bunu bir ihtiyatkârlık telâkki et tim. Polis Selâmiyi, bizzat odasına gide- rek uyandırmış olsaydım, - İngil izlerin bunda bir gayrilabiilik o sezmeleri mali yok değildi. Bu noktayı hesap ef” tim. Hem, insan casusluk yaparken müri tevehhim oluyor. Her şeyden mana çıka rıyor. En ulak bir hareketten şüphe © diyor. Başkalarını da kendi gibi zanne* diyor. Bu sebeple, cesusuan bir çok ba” rar ve hareketleri, tabii bir bayat yaşı” yan insanlara tuhaf ve garip gelebilir. Ne ise.., Gelelim bizim raporun gecey”| rs Kızıltoprağa, Ess* Beyin evine Şe tiştirilmesi işine... Odama dönünce zile| bastım, gelen möbetçiye şunları söyler| dim: — Şimdi, gidin, Türk pelislerinden Selâmi (efendi) yi (o kaldırın, B& — Kim olacak? İşte o namussuz karı!, — Peki ama çözile gören Olmuş mu? — Orası bize ait deği! lis halleder. Nihal ısrar etmeğe korkuyor. âsa biyetle dolaşıyor. Zavallı kadının aley hinde çıkan bütün «ledi koduları işit. esasi olmu.| Van bir yalan olduğunu pek âl bitiyor. du. Sakın öteki rivayetler de buna bepzemesin? Hakikati iyice bilmeden hüküm ve, ren bu insanlara karşı kalbinde b'iyük bir kin uyanıyor, artık herkesten nef, ret ediyor. Köşke inmek üzere iken; parmaklığın arkasından Mahirip gen | : ! | O işi pa. diğini gördü. Koştu, kapıyı açtı. — İyi ettin de geldin!. — Nasılsın, merak içindeyim. Ne! olud. Yanma geldi mi? — Geldi. Gayet serin kanlıydı Ha liden birşey belli değil! — Kim bilir güzelim nasti iztırap gektin. . Vallahi hep ak'ım sende İdi Bahaha kadar göretledim — Biliyorum. Teşekkür ederim Ah! Böyle bir katilin yanımda yaşa. barların, meyhanelerin saatinde kapanıp kapanmadığını kontro) edeceğim. Yalnız bu kontrol işini resmi şekilde yapmıya" çağım için, kendisine siyil giyinmesini! tenbih ediniz Bana refakat edecektir. Ça) bulk hazırlansın? Bu emir, tabii ve makul idi. Kimse Rikatson Hat gittikten sonra bu o gece teftişlerini seyrekleştirdiğimin farkında değildi. Bu iş benim vazifemdi. Bu gece bir teftişe lüzum görmüştüm. Yanıma”) da bir polis alıyorum, Bundan dahâ ta” bil ne olabilirdi. Nöbetçi gittikten on dakika sonra, Selâmi, sivil clbisesile kar şımda idi. Uyku mahmurluğunu henüz) giderememiş, şaşkm şaşkın selim veri”) yordu. Haydi bakalım, beraber çıkıyoruz. — Bir şey mi var gene? — Şimdi sual sormanın sırası Beni takip et... değil. GECEYARISI UYANDIRILAN KAYIKÇI Krokerden çıktık, Selâmi arkamdan geliyor, tenbihim üzerine sesini çıka” muyor. Hızk hızlı yürüyerek o Taksime geldik. Taktimden Gümüşsuyuna sap” tım. Vakit, geceyarısını çoktan geçmiş” ti. Sokaklarda kimseler yoktu. Gümüş” suyu hastanesini geçtikten sonra arka- ma dönerek seslendi — Kimse takip ediyor mu? Selâmi arkasma baktı. — Meydanda kimseler yök, —O Kalde bana yaniş Polis Selâmi, yanıma yaklaşmıştı. Ya" vaş.bir sesle şu talimatı-verdim: — Kardeşim, bugece senden mühisa bir yardım istiyorum. — Emret! — Fakat bu iş mühim olduğu kadar” da müşküldür. — Ne olursa olsun başarmağa çalışı Firri, — Bunda gene evvelkil bir gaye uğuruna çalıştığımızı unutma.. — Biliyorum, Bildiğim için de verdi” gin her işi seve seve yöparım. — Şimdi bir kayıkla Üşküğara geçe” geksin, — Bundan kolay ne var? — öyle deme! Deniz üzerindeki dev fiyeleri unutuyorsun. — Evelallah onları atlatmağa çalış” a yapacağım işi söyleyiniz — Yapacağın işin ehemmiyeti büyük tür. Sana bir mektup © vereceğim. Bu mektubu benim söylediğim (adamdan er gibi aziz Sabırlı ol. bir çaresi bulunur, koştum geldim. — İyi ettin. — Canım benimi seni ne kadan sa | Yiyorum bilsen! — Sus, sus. Bana aşktan bahset. me!, Icim üyküyor o Münasebetimiz netleme oldu. — Nihal ne diyorsun? — Öyle, #yle. Sakın bu bahsi aç ma. Görmliyor musun ne kadar si Birliyim. Kocam bir duyarsa vallah! beni de öldürür. Bütün gece kâbus inde yuvarlandım., Heponun par. makları boğazımda dolaşıyor gibi gel di. — Canım, beyhude vere telâş etme Nereden duyacak! — Kim bilir! Healecan İşinde idi. Bir müddet sustular, Nihal etrafına bikındı? — Burada durmıyalım Gelen ge çen bizi göretliyor gibi geliyor, Evden içeri girdiler, salonda «tür. dular; — Bütün gün bu herifle baş başa nasıl ömür geçireceğim! Ne yapalım. Wibet Seni görmek İçin — Ölürüm de vermem. KiM” ğim bu mektubu! — Pol!, müdürüne... — Esat Beyefendi azap” tuyor, j z - Evet! Seni şimdi Beji kayığa bindireceğim. Bar”. al ka bir yerine çık yölda ogi ye rine gözükmemeğe çalış. get” zıltoprağa giderek mektub “ uyandırarak ver! — Ben merak etme. vey müdürünün eline verilecekti" — Haydi, kardeşim! örer ge Ben sabırsızlıkla “cevap bek” Polis Selâmi, bana 4: zi telkin eden bir bakışla ban Çünkü tehlikeli bir yere &! di Baytar mektebinin ve kolord hastanesinin bulunduğu binasi? den geçiyorduk. O zama İngilizler oturuyordu. Kapi” / duran nöbetçi, geceyarısı. doğru iki feslinin indiğini ii lun ortasına doğru yürüdü. — Dur! Durduk. — Nereye gidiyorsunuz.” Ben de ingilizce cevap > Evimize! Nöbetçi İngilirce cevap si imiştı. Elektrik fenerini yü3i sordu: ”— Kimsiniz? — İkimiz de Krokerde DE” zabita kumundanlığı maiyet” ruz. — Vesikalarmız! Cebimden hüviyet varıka tak gösterdim. İngiliz ni kâğıdı görünce Selâminini görmeğe bile liizum görme çekilerek selâm durdu. — Affedersiniz. Yürümeğe başladık. re gaddesinin kıvrımını döndü man Selâmi kıskıs gülüyord” — Ne gülüyorsun? e, — Heriflerden birini 414 , — O kadar sevinme Seli” latılacak herifler denizde — Adam sende beyim- atlar... Cebimden mektubu çıkar — Şunu iyi bir yerine e Mektubu aldr. tç cebine * mesini de güzelce ilikledir — Mümkün mertebe meğe gayret et. ii “o. Mi gani # mi?, sani © âşık), — Nihal!, — Evet âşık, sarıyor. — Ne gibi?, — Herkes cina” — Onun olduğu anl: — Hayır. Ondan kimi bilir ki! — Ya kim? ze — Pembe evde otur? dın. Şadiye Celâl! is Delikanlı hay 2 v — Ne? Şadiye mi saçma bir iftira!, üm reddedecektir. Böyle #7. hiç! (De