TE mn hatayı adliye — Sorma, bir kurban oldum. — Be raat mi ettin? kânsız Necdet Rüştü bundan üç beş sene see ii dertli idi. Dertleri boğup ( öldürmek kastile kendini içkiye verdi. Fakat dertlerini (o boğamadı, sadece sarhoş oldu. Ne yapıyım, diyordu, dert- lerimi m Hepsi yüzme biliyo; “Çadır Karı koca karar verdiler. Yazı Yakacık, çadır kurup geçirece- yi Kocası çadırı kurdu. Karısı baktı: — Aferin kocacığım, dedi, iyi kurmuşsun. Yalnız orta ei sırığı kaldır. HAYIR Doğrudur ! İki arkadaş, Gülhane parkın- la yanyana otur- muşlardı. Bir tanesi evli idi ve hiç ya gezmez; hep ka- İniz rısı ile gezer alnız gezmesi ötekinin o gari- bine gitti. ordu: — Karın nerede? — Yeok.. — Korkarım dargınsınız? nız geziyorsun? mdan ayrıldım da on- dan. » biz I beni burada ME. — E işte bak bekliyen i enayi daha va: evlenmezden. ev üstü alışm â- ALACAK Dostlarını ayak vurmiya ış olan biri versene. Nü yumu- şak yüzlüdür. Kendisinden pa- isteni, tutmaz, verir. idi mi yüzü derha İstenildiği adar vermezse de yarısını verir. tecrübe edin. verey im. Öteki beş lirayı cebine yerleştirdi: — Şu halde da- ha beş lira bor- cun ka ARTİST açık, göz süzülmüş, rem yağmur yağınca; ynu birden bükülmüş; e başlayınca. Keman, mandolin çalar, Tabiatı fırçalar, Okur meclislerde hep, le Aşırmasyon parçalar. Ömrü geçmiş Tornistan o şık ceket; “ Kalmış-her gün kii Ceplerden arar paket. Bir çok ilmi varsa da, Her a çalarsa da; Hükmü yok, akça tutmaz, Bu haini arsada !.. H. ADNAN Havadan — Kızım iyi bir kapı buldun galiba. —Evet efendim. — Çalışıp para musun? — Çalışmadan, havadan geçi- niyorum: Evlendim mi kazanıyor Çocuk ve ağ oynuyordu. EE n ağabeysine yai kardeşini | sularla eN um, oynatma, üşüyüp nezle olur. — Bundan dolayı merak etme, li 2 igmura b enayi şairler de — Ya kadına SAĞ yazanlera ne diy. yazan Yolunda İçime sızdın güzel Ateş gibi su gibi beklerken gel Yağınur dolusu gibi SEVDA UYKUSU GİBİ Hiç ya alai an iyi | ort Aşka yoldaş o m sen & ci çek | Sevda uyku olalı Bir damla yaş olalım ım hi dolaş olalım vi 20 alip Fuat DİLEN Üstü başı peri- şan bir Eyi uk “Ma ya, vi de değil her yerde, mir öp lerin eksei batar. Fakat bi nun gözleri a açıktı. Yold: biri dürdu, bak, sonra — Ayol kör değilsin. dür onun yerine e an ne- yediğ — Ta ötede, başka bir körle yazı mı, tura mı oynıyor. Estin bir rüzgâr gibi Bakarsın; gel sar gibi Bir öksüz ağlar Kalbimin Hoslaşısıla — | e e Aİ — Gördün mü Ee talihi, bir tektaş yüyük hatırı için iki kişi birde ei talip ol — Bir taşla iki kuş verdi desene! GECE AY LOŞLUĞUNDA | Dertle eridim bittim gibi Ben kendimi kaybettim Sevda sarhoşluğunda Gece ay lo; La NEDE Gariptir amma doğrudur: hikmeti Biz de hüda , cukların yaşını çoc e saklıyıp yi le mak ayıp t al- istememe! le EE yan cuğu klaş nda ile ii — el bir bütün bir de yarım bilet. gişenin Memur, bigi bir Kiz nıza yarım bilet olmaz, büyüktür. Kadın kızdı: rim bilet alıyo- rum, amanın ği n gün ka- e bir mek- tup verdi. Açtım ve kız- dım: — Yahu, bu mektup geleli üç gün olmuş, bu- gün mü veriyor un? ek haf- men m — A a e Ri lee bende bırak Yaşlı gözlerime bak Yüzün taze sa3 iii Et NN KN a bin lira ver de; bir kaç kat elbinö yapkırayım, gene sen borçlu ii dn niml — Bana kâr edersin. Bir iki kravat da sana çıkar! Me 3 1 Zr 8 Teşrinlevvel 1931 — . Gene mi e — a ben değilim! , kara Kızın annesi bir türlü akıl sır erdiremiyordu. Nasıl oluyordu da kızı o ada- ma, onun gibi b erkeğe vermek istiyordu. Bu işti Düşünüyor, fikir yoruyor, fakat bir türlü akıl o erdiremiyordu, mana veremiyordu. Bir gün dayanamadı, kizını karşısına aldı; — Kızım, dedi; aslan gibi ye- ğenim dururken... ız Lale çati — Anne bu Selen açma, — Nasıl , aslan gibi A dururken Oo arap herife ne diye varıyorsun. ESEN viyorum anne, — Hayır, sevmiyorsun ... Eski iy beğ ak dedim miydi, sen utlaka kara dersin ! KÖMÜRCÜ eller kararmış , ii yağmur yağınca; Gönlünü neşe sarmış, Soğuklâr başlayınca.. Artık hep satış onun, Yağmur onun, kış onun; Önünden geçenlere, el bakış onun.. Soğuk verir şevkini, Kışın düdük öttürür; Her bacanın zevkini, Kömürcüler tüttürür.. e dükkânda bitmiş, Kalabalık bir ziyafette. Bir hanım, yanında oturan bir beye usulca sordu: rşıda oturan nuhuset uzaklaş il kadın kimdir. ızkardeşimdir. Hanım sie potu tamir et- mek istiyer: — Ben ra ne sersemim, kar deniz olduğu belli, tıpkı size benziyor! isyan Bir ör ir İse e cığım ismi yerdi. Kirk senil sen baya karıcı ben sana kocacığım uttu! Bu ne dalgınlık karıcığım, benim öle şapkamı giymişsin! “arte A A 7