19 Eylül 1930 Haydarpaşa istasyonunda. Nesimaçi trene bindi. Vagonlar hıncabınç dolu idi. Tesadüfen, yalnız üç yolcula bir komparti- man buldu. Girdi, selâm verdi ve sordu: — Efendiler, El Adapaza- rına mı A — Eve — Şu kle size bir teklifte bulunacağı, — eğ — Eğer rahat uyumak müeii yolu dörde taksim edelim. ile yatıp uyuyalım. Meselâ vr şimdi yatar, Tuzlaya kadar uyu- rum. Orada kalkarım, içimizden diğer biri yatar, o da mesel İzmite kada uyur, nite o kal- kar başka biri yatar. Yolcular bu teklifi kabul etti- ler. Nesimaçiye yer verdiler. Ne- simaçi ceketini , kunduralarinı çıkardı, yattı, battaniyesini örtüp du. — - Tuzlaya yaklaşırken , Nesi- 1, topladı tren urunçca inmeğe Yolcular hayretle sordular: — ek Ben mi? Buraya iniyorum. ar; — Vay mendebur herif vayl.. hani İmer gidiyordun? Nesimaçi, vağonun basamakla- rında cevap verdi: — Siz ne sersem insanlarsınız bel.. Nereye gideceğimi sordunuz muydu? Kum “an tn Moiz kumar oynuyor- Sm kâat çalıyor, Moiz > Davit, köyün hahamı ile konuşuyorlar, cesaretlerinden e övünüyorlardı. Samoel dedi — Geçen gün baktım bir kadın dereye Mar sg in eği sd makıyo vız "gelir! Dedi ve, sere > kurtardı: m, Davit omuz silkti. değil, dedim, içeri sildim, he daş ku: rtardım. Söz sırası Kahama geldi: — Ben, dedi, geçen hefta İstanbuldan ya > telgraf aldım. Bankadaki timin üzere Mağ ameli 'Gün- lerden cumartesi idi, trene bine- mez: üşündüm, cumartesi m vız gelir! re İstan- bula trenle servetimi kurtardım Gi Bir ey bir terzi, bir ekmekçi hayat (o pahalılığından şikâyet rin Kundur. — Üç çocuğum var, dedi, beslemek için 'çok çalışmam lâzım. Terzi: — Ya benim dokuz çocuğum var, dedi, ben ne yapayım? m atıldı: enim on beş çocuğum var.. Ki sordu: — Ekmek © yapacak zamanı nasıl bulıyorsın? Hayret yutuluy. Bir DE işin farkına e Salkım... saçak! im, ben bu işi anlamıyorum. — Salamon, dedi, a yla Hem karından ayrılmak için mah- kâat çilem, seni tepekesini Buldum kemeye müracaat ediyorsun, hem — Peki, amma sonra gene Y gikiği de ona mm yaptırıyorsun. alnızlık e meydana çıktım; dığım ae pet baldı; oyuna devam eder misin? Aradım her yeri ben ne mal buldum!.. Bakışı şirindi, ımı aldı.. Ei e ağa İsrail Sarışın ii esmerden bıktım, Zevkine a pek yarım e Sayi” Düello Levi İzli tahkir “ei İk Bu sefer kendime bir kumral Elimi. Gelirse tenhaca bir mahal buldum haykırdı: Okşayım akaşlal dur biraz, dedi.. Operken yüzünü, yaramaz, pe İçinde kalmamış bir Sarıldı İsa — kurna Biricik evimi lana dedi.. üstelik » Her işte ben onu çok a buldum!.. Zarar yok yatacak bir kumsal buldum). — - olur. İMSET dü 1 Iden delik.. Vaiz evine ga karısına: inle düello edeceğim. Züğür. üm, gr erim — vi — e — Şen Şahitlerini gönder. Yarın yazıha- nemdeyim. Levi uzaklaştı: — Karşımda yüz elli kişi vardı, — Ben de... z z - mi reina | birinin bir gözü kördü. — Karın neden öldü? — Nişanlandığımız zaman ben- den beş yaş küçüktü, öldükten sonra, benden on yaş büyük olduğunu öğrendim. MAZ Nişanlılar odada yalnız kalmak istiyorlardı. Fakat kızın altı yaşın- daki deşi odadan çıkmıyordu. — Eğer bizi nr bırakırsan ririm, — Ne yapacağınızı (görmek istiyorum. “3 ga KALE