31 Temmuz 1944 Tarihli Vakit Gazetesi Sayfa 2
7— GORUP DUŞUNDUKÇE: mam rm sz anal aramama a En sağlam bekçi! R idaresinde ça nı gör. ça na haber - unda armak - lıklarınn altın olmadığı da bil - © Altın Sn ortaya a so ği günlerde agi buna ini mamıştım. Bun. a, Evliya Çele - . binin, sırası geldikçe, m nm. z Sü ipne o yin ee eydanında gz ark gece silâhlı g; gm yeniçerilerinin ele inin altın kapıların yapıl - ması da, bugüne kadar kalması da akıl alacak şey a israfını karı k için “salma,.la k nas-i nal a Kayaların yaldrlanşı i haberler. vermiş r ne ise, biz, bu tarih dü mü çözmek davasında de Ya nız şu var, ki ortaya n altın hikây: yl kabartabilir ve bi tiraslar, zavallı aba ka- imi söktürürdü, B: m, Çünkü vela olup bütün Ja inin ; 'n sağlam bekçiyi, kapıların altm esrar söyliyerek, yü - api e ii ini söndü - Müdürü buldu. HAKKI da GEZGİN Hâtıra defterimden bir yap rak: Eşkıya Kara Ethem Silin ae se bir dardı. lt şı medi yem Gi tül rdüğümü. rsi re de e- ie 3 ei, kak mu ar fenalk yapara Şimdi | ra Size Giri yerime bir gerçi vaka bu ia pek az ki nasip olor bir , fazilet nümunesidir. | i Ben on yaşlarında bir ındığı hak'ka: kebir, ci ine dalan beş © bam Ahme* Mithata Kara Et haher gnderir: “Bana üçyüz ağ tn Ve: uçmaz, 2 gecmez v dağbaşın, “ursun. ii GeİbiR ğa basarım, Riricik oğlun Kâmil sia dağa kaldırırım... EE; e On yaşında bu- gibi bir çocuk e mn a anlar? Hiç! Ba- bam bu teklifi getiren muhbire “Ethem iile aya #lin söyleviniz. Buy! ia gele. sefi varsa 5 de a hi asi His Eres gülü pa niz du Yazan: Dr. Kâmil Yazgıç fayda verme- ü Tophan: müşi- rine bir yazan babam m Ki mortin Glüğeiize ç: çi Li get ve bi, n a si di “ uiş,, Bekçi muhacır u ifeyi göst A'i sayıya da sabaha «adar uyu- masını 'engik etmiş, ir cece yatısı büsür Bi; b sekenesi derin uykularda kâhu: rü en Si il a baş- dökün nl bri havi ve sa iar eagle Daki 4i Erzu rumdan he! ye gelen By ii daha büyük Ki ark köpek Karr 8 themi sadırı:. Gafil yere Vi Gece yarısı Ahmet Mithat'ın hu- Zuluna konar; ala DME ara bi getirer koru: mü- rken hitiis o tekdi. Igfürler; “Vanmaz herifler! Cihan titre- e birle e İŞ pe Ka ue yatırır, Sabah anime ek içerlerken Kara Ethem ağlıyarak babama şu rg söyledi — ben “ndi bazretlerı! Keşke beni bu şece erdi v Hidir. e Azap çekme. na dim, Beni 2çbir kr vie lerden —— rika a. esi, açi &udu a. ii e. latımız. tüfeği Si e —VAKIT— bir köy ri İndi cidli, eleği halkın Si ler açardı; güllerini e dudağından bü bül uçardı. Ne utangaç a lm se ağa o. lu dalına... esleki, ” daha Sa ee İnek mıştı; üstüne TN düşmedim; başka buna sit pe ape adım , Bir ak nuşuyorduk; bir sırasına ge- tizdi, lk anlattı; hem ne & kadar isterdim < all Mieini receğim için ezin ie üzüntü duyuyorum; fa. kat çaresiz.. ©lüm yavasça, ya Kalem > yaz derdimi Gülüm yavaşça, yavaşca, Diye (M üm “Gül,, ü, e nden * daha önce da e ii ; bu dı yazmal si ala yi geri ğı bu aşkın hi. Sn bed iri balla, ka. SpA SR Mi NEM derken Sa bem Ka te Yy delikanli ik yele den yücek iz yi Apiş ei se dokun: ,, i anlat lee açısı hikâye ni içini ai Paket bu, da- ha çok, “ rad'ın Bekir,, e, yani bizim “Mesleki, ye > ece emişti gözüne; — il cı k nal Fatma, kı çift e ra Said atlı bir yanış. İşte aşk, bizim aşkımız... ,, Bu aşk, içini Di güne sarıyo”. Ai daşları “Bekir, sana bir hal ei ne Mi var?,, diyorlar. İçini arkadaş ökebilse belki biraz ferahlryacak; nk de) açsın? Bu dert se bir derd ki., Ağız İyem m yor, en yakınlarına bile söyl ei . Anası ardma gözel özcüler koyuyor. yet, e gü BiZ rinde bütün Kertmeliler ayine “Muradın Bekir, bir muradsızın ağına düşmüş, bu ateş - ton > içinde çayır cayır erin bu Misiaçini ban köy şaşıyor, bir e arayanlar da oli Fakat, nafile,. Fatmanın babası ağa Taa Bi adam, “Kara gülmez, in biri, Söz dinlemiyor, lâftan anlamı. yor, Kızının günden güne süzülüp akmasıda ““ idaresine ie yn alar Vi. #irür, Laptive nazırinin huzuru- bat le iğini söy» ler ve atfen. snra reji | Esheme son insani Halk şairlerimizin gönül hikâye leri: perili Mesleki Meslekiye göre aşk, bir çift göz, bir çift söz, sonra Ye bir uyanış ve tatlı bir yanış : De m Yazan | A âtun Cem Güney '' | umurunda “e uzi YE, dert ii - ki © biraz Me m ve bir sigara daha yaktı: — Ne'diyordum, iş uzuyor, dert büyüyor. Çünkü gün geçtikçe her in bit rakip çık- ta; dünürler Fatmanın ladı; dünürler kızışmca, yükünü yüceye yı ah bü. in köy duydu; Muradın Fatma kızı kaçırmış, yeğ Mae ri iye! Ama ne çrkâr, âkibeti ölüm olduktan gay. ri. Üç koncanım üçü de bi çocuk denecek yaşta me air gitti- bizi, Onların: boynu bükülü, İsa Gi Bi ii kaldı. Ölü - biliyorum: O yıl el in ekm. man imali e ama, Mi olacak, yarısını yel vd dı, yarısını sel aldı; başka > eyes m da ig kapısını kapâyâmadım, boşa çıktı; güvendiğim mil ar pi E gene bungunluk eki kara kış karla- p kalrsaz ya, dedik, adığı e bizim yle de vE Tali İZ a a) e. Çok geçmedi emi Uçuk be DE kan çi. çimi marş Fatı biricik Fatmam sip ei tel za diyor, diyor 2 ; kaç Ai eli başına Yali saçını bel ip, ben çil sin düğüme zaman anladım: “Dayaı m: hey di dım öleceğine; kuzularım ald; bele 6 ünl lp yaz derdi Gülüm yavaşça, yavaşça. Söyünmiyor bir dem narım, Sevda oldu öz diyarım Güz dedi, geçti baharım Silem yavaşça, yavaşça, Garip gönlüm durmaz oldu. oldu ice varmaz oldu Elim yavaşça, yavaşça. Sevdiğim bu yana bakmaz Kaş eğip, kirpiğin yıkmay Kırıldı kanadım kalmaz Kolum yavaşça, yavaşça üzerinden çeçen on zarfın Ee ve rn Kar! siyle çalıştı İyi adamlar gibi ya: | sadı, Fikirler: Şiire dair bazı Mr lg” N, ILHAN BERK de belki en sap kokan işli Semholistler r. Onların hayatlar e e ei rasında daima v müna- miştir ata şiir arsken mah bürünmüş ve anc: hir gekle mececilerin vi rai ERİ : miştir. “Yaratılmış ol bütün şeyl ylerden | kayan V Valery? # apanmasına (sebep Olmuştur. Ke onun ii dün; mızdan diri ii ei böyle başarılar, sanı - sembol; itler “iyi kötü girdiği alet son " rütbesine çıkarsa ona büyük adam yaptı, Törbekâr vü E*hem namu. cmuzlarında taş ir gün erirken babama ; “Rahmetli ER A Me dua etti. Babacığım Kara Er iyiliğin. İl ve hik» insani vazifesini de anlatırmısı Si arm ve güler yüzün et ığa ge m ihtiyar azn kel bile relâhı nefe setirdi Hepimiz. iz öle : Biz, Bibette istikbalde benim ç© cu si şenğa sisağı bir babalık wa "DR. KAMİL Y 31 Temuaz 1944 di) “ği güre bir bime hüviyeti ver dut cak bil eği
