21 Ocak 1935 Tarihli Son Posta Gazetesi Sayfa 7
SON FOSTFA — Söyle mı"d“?y e bakayım oğlum, Harunreşid nerede *veesa Bulabildi Mi?. Ti muallim tahtaya kab Vallahi bilmiyorum, bizde onun adresi yok, dirdı, _c*'ş:-fîrı deral vardı, parma- Bastırdı ” tzerinde bir yere aai? e bakayım oğlum, bu HıA::-“ Mmuallimin mürekkeble a iş p,nıığını baktı, baktı: mbr bi zerine mürekkeb dökük- MAT parmaki,. Deci, Top gibi ufak tefek, ı| MASALCIK — Acun Nasıl Doğdu? Bilir misiniz ki çocuklar, acun güneşin yavrusunu. Çok eski çağ larda göklerdeki yıldızlar, aylar, acunlar yoktu. O çağlarda güneş, bir kova içindeki kaynar ateş biçi- minde idi. Hep döner, — alevler parlar, gök acununda şenlikler yapardı. Güneş okadar yaramaz- dı, okadar durmazdı ki, nihayet Tanrı onu uslandırmak — istedi ve buyruk verdi. Birgün güneş çat- ladı içinden büyüük, çok büyük kaynar ateşler fışkırdı, herbiri biribirinden çok uzaklara düştü, orada, yine kendi — yönlerinde dönmeye başladılar. işte bu kaynar — ateşlerden biri de bizim) üzerinde yaşadığı- mız acun oldu. Bu acun yıllarca hep öyle kaynar mteşler, lavlarla döndü, o da güneş anası — gibi sasasasasae d m eee AAA AAA aa a sa sa d AAA AAA Kedi yavrularını nasıl taşırsa üyük Hem yürür, hem oturur. * uslu durmazdı, Tanrı onun için de buyruk verdi ve birgün o da çatladı. İçinden — büyücek bir parça döne —döne — uzaklaştı ve gitti. İşte bu parça da, şimdi her yaz ve bahar geceleri gördü- ğümüz ay o'du. Acun döndü, ay döndü, acun döndü, ay döndü ve yıllar, ve yıllarca ikisi de ken- di yönlerinde döndüler. Nihayet acunun — üstündeki İâvlar ka- buk — bağlamağa başladı, evvelâ üstü demir, sonra taş, daha sonra toprak oldu. Toprak olunca yağ- murlar yağdı, toprağın bağrından yeşillikler belirdi, ormanlar, bağ- lar, bahçeler türedi ve acun bir cennet oldu. Bir gün Tanrı, yedi kat göklerden acuna baktı: — Bu yer yüzü çok güzel, ona bir de canlı şey vereyim. Vedat Yeşim nne ©O yemez, hep yedirir, Ufacık bir yüzü var, —Bu ne kiyafet böyle Arab,sabun mu satıyorsun? — Ne yapayım, para kazanmak lâzım. Hem artık pantolon giymeye de İüzum ka'mıyorl.. vesessese Birinden Birine Sofrada babası, annesi ve Afacan otummuşlardı. Birdenbire annesinni önündeki ekmek yere yere düşdü. Bayan teyze bağırdı: — Eyvahlar olsun, ekmeğim düşdü, şimdi kedi ağıım süre- cek! h Afacan annesini teskin etti: —Korkma, merak etme anne- ciğim, kendi ağarı — süremez. Çünkü ekmeğin Üzerne ayağımı basfıml!. Sanki küçük bir beben, Sanki her çeğ yorulur, Giymer, her çoğ giydirir, — Cdi beyaz tıpkı kar, — Büyük annel.. Bir desen — Hasta olank sabahlar, Gülüşü bile bana, _[I?J.’leî'uyuk ı:nıdeıı, Açar kolcuklarını |.. Başucumuzda darur .. Sanki hoş bir nimnidir!.. p ":—s_;ı:le;':iı_ı.ı.. KEÇİ ATA SÖZÜ | İstanbul da ki Küçük tavşan kasab dükkânın- bir gün bir fener da keçi koyuna ğ bulmuş seviniyor- baktı : du. | — Ne böbür- — Okh artık, leniyorsun, dedi, ::.I: d:ü:l::' d'"'“' seni benden ay- bübürümk y:k.:]ı' dolaşırım. ran ölmuyor ki ! Ka ' KÖREEEERERE TAVŞAN TAVŞAN -1- —2- , Dağda tavşan koğunm Geldik karlı bir dağa, Yerler çamul Düştüm, dizim oğarım, Ben durmadan koşarım r, gök aalak Tavşan cüştö bir ağa, Bir kurd koştu bayırdan Başladım ağlamıya. Bacalar x» - N k Baa boğl K N h0 GAEME ZT > Bd ölekürü C7 Tavgan kaçtı, bem koştum ürd tavganı dişledi, 4 ğ ç ğzndan boyuna duman ç K ?' | O kaç! kça, ben coştum, SRTEBİNİN JV OYi — G:çgl:ri artık çocukları kor v Flbr'lı çıkıyor?. D g demecim, durmadan, Hop deyib kaçtım kaçt m, k k içi eli kona- ikanın kazını bozuk, Coşkun ırmaklar aştım.. Yoların gen şledil. bbame ıçıı,q 'pe'n“lb ;';cn kaç- K miyorum, haylaz!lar bci —.—"?','Ej_ — gicikliyorl. OW miyor, ille de tutmak stiyorlar!.. z S shatadlikbedi dageberadesi) İnekler — Bu kamyon ve böyle?, — Süd kamyonu. Ah öküz herifler, kilosunu 15 den veriyor- lar, hem de yarı yarıya su - ile karışık!.. Parmak Afacan, yoldan geçen komşu amcalardan bizini gösterdi: — Buna ne olmuş, niçin böyle yelsli yeikli yürüyor? g""" —,Bu vapuru isterim, bu a isterim! gG CöYab V Mülgenerin — çocuğa vapuru i g aba — İmki pu ı:nvırlı misiniz? Kaç kuruş —— Babasını kaybetti zavallı ? | Milyoner —|Tayyarecisine JHaydi bakalım, biz'in küçüğü tayyareye , YY |JHay " — Vah vah, bari bulabildi mi?, | al da, bir tür yapın. Bombardıman oyunu oynamak isdiyoryorm
