24 Eylül 1938 Tarihli Kurun Gazetesi Sayfa 11

çi “Londrayı nasıl bom- bardıman ettik,, “Çocukken gelip gezmek isted e iğim bu şehre şimdi kendi elim:e bomba yağüırıyordum...,, Imar yarecisi li anlatıyor: 31 mayıs 194 bize olt,, emrini Mer Biz Garp cephe” sinde - çarpışanlardandık. Her m dedik, yeni bir keşif hareketine çı e , Londra: y baar gü yirmi , burnum ne kadar geliyordu ve esasen Lot ia bulacağımız asker değil sivil oi pışmamız lâzımdı. Bundan başka, kuv- düşmana karşı müdafaa kuvvetimiz ek silecekti, Fakat, bize emir verdikleri zaman like idi. den geçtikten sonra Manş üzerine gel Yani, ağn hissettim, Heyecanım, bir şehri bombardıman edeceğimizden ileri”gel* miyordu. Çocukluğumdaki bir arzın ne şaşmıştım: Çocukken en iyük arzum Londra” miş bakıyordum. Nihayet sarımtırak i Bomba düş , kaç kiz yaralanmıştı! Bir iki der vam ettik. le bizi aramağa başladığını gördük, Zye bütün iie söndürmüş ışığmda görünemiyecek ka pı Tirdi, Biraz sonra İngiliz yim ikti, Bi simdiye kadar yerine getirememiştim. Nihayet o gün Eni iyim Fakat şehri başta: değil, hayalim: bardrman etmiye inn bizim için © zaman mel gi Çünkü gayet yavaş Mağ aşağıdaki her oktay, dürbün Jon e. ile ye me ae edecek bir kurşun, bir mermi bizim için anide ölüm demek di tayyareler nihayet balonu ler bile ve bazıları üstümüze olarak ya ke bom dadı, a tehlikeden ancak tesadüfün yarı, i ile kurtulabildik, Gerek tayys sabaha karşı, 1,5 ton bombamızm hep sini Londra üzerine boşalttıktan son Ta, geriye döndük. 500 bin İngiliz lirası değerindeki be balonu, ii ie vi hayatı k yapılan bu bombar- at sonra taa wi yordu. in öğrendiğimize göre, o ge imanımızda Londrada 20 35 kişi yaralanmıştı. Çemberlaynın şemsiyesi Bir eski dostun Yazan: Dr. Cemil Süleyman B : Gezdim, yürüdüm, Kırlardan koca bir demek çiçek topladım. Dönüyordüm, kl lal, da, bizim eski bi Nâsır bi turuyor. — Ah eylâdım, sen böyle uzun sene- ii z Kal ti dl yorla, ne ii bulunuyor. Halbuki bun- dedik ara kadar baba dostu olacak. Bi kadı 1 girenin Sie ei O gündür mişken onu tepeleyip geçmek, çok a- hat etti... gündür satıp satıp yiyoruz. Bir Yap olur. Fakat zayallı, ne neşeli ve zarit bir emi dl. dar e Fmc ağam çen sene mezat nihayete erdi. Şimdi man bir şey sallandı. Bir kilise çanı lira tekar gibi bi ledi. Bir dakika ©— şamış; İstanbulun tarihine karışmış, ün şiyle yanıp kavruluyoruz. Buna cüde üst Katta bir pencere ei başı Derhal tanı- dım, Nazlı hanım... Nâsır beyin karı- sr. — Teyze... Ben geldim. Amcam ev- demi? Yanında birine söylüyor. Ben gör- miyorum ama, Nâsır beyin kendisi 0- Jacakr... — Bl bii a ai, te Mir Besl bir bildik ölesi v büyük bir aileden, eski devrin cemiye- rüsümiye âzası!... Koca köşke baktım. Temeli çökmüş. Kırık kafese dönmüş; merdivenlerinin çacak gibi sallanıyor. Bir saray gibi döşeli odaları hatır düm... iska perdeleri, Kıtıkları güme Datça parça olmuğ şambalariyle bomboş duruyor. ük salon tamtakır, ya rem bü; Şi uzandı; — Kimi arıyorsun, evlât?. Tanıya- Ee iy beni karşı- sma oturttu; yüzüme dikkatli dikkat “ e dis We bu, eli açıklığın, misafirperi Miğin sar. Çeken ii vi Si ere di kapı kı sali ik, Şim e esiniz sağ mısınız, öl ei i peder, bu Akıbeti daha ev Erenköyündeki canım otuz aile, konu komşuyu toplar ez talarla misafir kalırlardı. riyı 5 — m remya romatizmaya iyidir de- rd Doktor Gemi. A- di Süleyman bey bey.. dedi dik i im 5 ii > Naziierğrmi çok göreceğim geldi... beyi tanımaz mısınız?.. dağa dık1. Neydi o günleri — Nasıl t Gözüm iyi ln Neydi Jık?,. Haniya 'nçlikt, ya hir göreyim.. dedim... yor arı al sile ararsı Boğçası izl ğ Saağannı. çantası elinde, Gsndnn — HA, şu yaramaz çocuk... Hay Al © kuruttu. Dikkat ettim, gözleri çuku” O İnip köşkün yolunu tutan tutana, Ke lah iyiliğini versin.. Koş Nazlı. Bizim © ya gitmiş; E maf öğrenmi mi ti de: köftehor... Koş, Kapıyı aç... miş. Halbuki ne ince ve mükteper- — Emrullah efendinin köşküne ddiyorsunuz?.. bana ve çırak gös- iyi bi lerden biri koştu, kapıyı açtı. Evlâtlık olacak. Nazlı hanım, pay- lebilmişti; ai en ama dedi. Bak, ne kılık- o yaramaz çoci a ne ia birakırdı, ne e kz kiracılar hepsini kestiler, eri e) hi edebiyata büyük bir e a büyü ciltlerle dolu idi. İçini derin derin çekti. Htrafma bakışlarından seziyo- dedi. Merak etme, bildiklerinden bir şey kalmadı. Bir ben, bir teyzen.. Bir 1... Onun da bir müşterisi çıksaydı, tersin derler, misafirlerin önüne dü- şerlerdi. ir gece, Allah eksik et İm ml safir bolanda Ke cak yer da, kilerdi reçel a bir hasır sermişlerdi. Burnumu bi fare ısırdı, Dişlerinin yeri hâlA durur, Aklım erkıyordu. Kej emmi Sonu 45.