27 Temmuz 1932 Tarihli Hakimiyet-i Milliye Gazetesi Sayfa 6

-eg “A3ısng JISEN ruc4apegny “ULppupıssy Tpul9Z12JI “yyoyında ınsng “eySeg uspzojare$ 1s9 1gı3 ımsup “eopng “seggemngd ALSIN “zyeli ngyg npnSng “ipzejsnuyyo JopfunL, SU 14 sp zojuopo BAÂyI Iuıyedıgop9 3A UESIJ URIJ 1gı3 me4ıgops 94 uesy dere “DJ ıydueny “aıpzojyan,, ucunıng 2) “yes A epeyes ng “ye1ğn, “UppnA£oyın "yu -p9 J1793 Turue$ı) 3A MEAB urup deiy “p1oJ$UjOS şn4 eulrejeşıye$ urye41gopa ep Tejunuey 1gığ « sansnsny yenerek Tuma4ruopou WEJSJ — Gs — —i— ürkler yalnız felsefe ve müsbet ilimler . değil İslâmi ulüm denilen şubeler de de ilk safta bulunan âlimler yetiştirdiler. ii Sadrürzerla; Faraplı İtkani, Buharalı E- min, Ferganalı Hasan (Fetavayi Kadıhan' müellifi), Nesefli Ebülmuin, ve Abdullah,” me, İbnüttürkman Alâüddin gibi yüksek fa- kihler; Belhli Şevki, Ayaz oğlu Fudail, Tir- mizli Hakim, Ferganalı Ebu Bekir, Nahşev- li Ebu Türap, Kilabazlı Ebu Bekir, Harzem- rüddin Konevi, Şahabüddini Sühreverdi, gi- vi a m da wetistirdiler. oydns diy Elleğğüpjo yezueu eğeyelek rejeyizey Urulrepyn903 Joylluu 11g Uejo SLIBA ezeşBeunp frureyaznu! 3A IYIA ng vempmy “3190111393 Y92911)9 YIYSE) 1311zısyey yn4ng 0g 0 edilir mi? Elverir ki kafaları irfan ve kültür kaynağı olan atalarımız gibi; ilmi metodlara tevfikan, sarsılmaz bir iymanla, irfan dün- yasını tekrar fethe azmetmiş olalım. Dün, ümitsiz ve perişan Türke, toplan, yürü, zafer ve istiklal senindir; diyen lâhuti ses bugün de bize ve yarınki nesle mazini ha- tırla! beşeriyete nurlar saçan medeniyeti yaratanlar senin atalarındır. Yürü, senin lan irfan iklimlerini tekrar zaptet! emrini veriyor. Ben, ufuklar arkasında beliren bu mevüt zaferin feyizli hüzmelerini seçer gibi oluyo- rum. -eyes Apıounjy '#pUlaz1eyi 'EpULWSlL 1S -95yun3 y1e$ eko 1s9İyan) o4rueyeyı nğnplo Sıtupızek ULaJ19S9 1413 3ıjıgn3pemy — *I szuma »ezke 9ön 9J495 9)79ns yumum u9 1oJ9İyoJ 1gopo ng *zn1o4nıo3 ruylojyiye diyez mW -2yo) 1(g ürezeyunui JEpey ounSng UlZIsyeu -eığn tzemmuısıes yn4ng SA nun3npjo $u 39 snsso97 ojAıeurej UTUL19J9İYOJ 19y9JU9U zusaynu eprejeyes ye13o9 u94den vepey ounâng yeredıfseg uepzise nun AIX '21uos uaplopoyozey ng Uzunplop se HUN JJIX *IDURJUR9 121yo) Jojaueue ng epulsele 1oJ -gns şın 1zeg uejo snunnun Y05 Ze Tulloj -ouRUe JA OpUlSI ekey 11YyaS SA OPUNIY -nur urpjsı İzeym$epye 1219) rojogn$ UUrJE) ag Sruyey şezn uopuuıgmıg * SIpIŞA uep4au 199SIPEU »A 'n$npimaj unun ğnployezedu1f Zz1ı3u9g “İpISTYEp yanı, 1g ye9oyıgoynöyo 914LaJNrE$ rAAeseynur n4ng uş uruzıj “olury snunA u95ıy94 epuLı -ETuOS zrse houN TIIX :1p9A epeıng ruHajns -gei yOsynA u9 9J4LEGMI JOULAKI 179197 - Hp -og 9A :0Sofrek dıpa3 opyan L NJopeuy 9J4U 2 —6— örneklerine göre tanzim ettiler. Selçuki İm- yasının iki büyük lisanı yanında Türkçe'nin de gittikçe mütezayit bir ehemmiyet kazan- mıya başladığını görüyoruz. Kutadgubilig'- ten sonra XILi inci asırda birçok Türkçe eser *rprejrok »1p9 ureAap eygeurreymy TUYEP Ya, OPUHOJSI YJA9p yerejey YIPES SULlAJ9UEUR HEPI ŞUnL, Ts9 *L1oj)9J49p yanı, S1ULI3 oUsozep yakn -2Isi ıgı3 zejijueyeley *npJo4Tp9 ezeşeynur yye1ğ0). 1g S3 yoö yyeweejA “seympro Tug yana 13 EpUISEAyI İle e ye esseyjig 9A UIP duJsa1ep zo&turejsi Jop, “e “rpeyyeure$ek eley PR -4njzog 24sy 7ısy94ey'u yere4ı$eg UopuUHOJ —Ş sı dediğimiz milli kültürlerini yabancı tesir- lerden uzak tutmağa büyük bir kıskançlıkla Tibetçeye tercüme edilmişi elde olunmuş- tur, Bütün bu iyzahat gösteriyor ki, Türk ede- biyatı, daha islâmiyetten evel, oldukça kuv-