8 Şubat 1934 Tarihli Akşam Gazetesi Sayfa 7

8 Şubat 1934 tarihli Akşam Gazetesi Sayfa 7
Metin içeriği (otomatik olarak oluşturulmuştur)

— Bune bir şey yok. — Sen de bir hiç için kavga tmesene... Gece, büyük garajın önünde, küçük bir > ei durdu. Güzel, ge müdürü, küçük hanıme- ISI i arkadaş, İri #aklara gömüli İer, honey sahib den birine gösterdi ve sordu: düğmeye Kd Ur. —Yok efendim, hademe gelir !. Yarın sabah Ertesi günü aynı erkenden o kalka- szali o başi ir lir, diyince, mu- al kaşlarını | girdi — 1 ihanda ve — Yarın sabah sınıfta yalnız erkenden o kalka- daktilo olarak alacağı! ederim, siz cağını unutma, sa- meli elinizden geçecek, ei ar duyuli dır. suale doğru c at on bir ol İerak etmeyin, ben çok alam her şeyi unuturum... 7 me tedi ri kara hz efendi mani. ün oğluna Geçen mallar sükene Yenir den Amanyaya çe” sermeli- Yiz, dedi. Oğlu kaşı — Hayr” o many mal ayi — Sudalalık ötme, mal alırız... Sea sipariş ver, mallar gelsin. Sonra Parayı ver vermezsin! Dua Bir zat selim anlat — Dün doğduğüm gündü. rım sabahleyin kalkın: esut olsun, sıhhatli eba işleri li dedim. Iş ada; Muhtelif şekillerde pâra kaza-| Sali fakat namuskârane para çaresi vardır. — Sana ceza olsun diye kendimi şa etamekilin altma atacağım. tomebil yürümiyor “ki, . — atarsam kendime — Karım öyle kaç, ki elime kamil Palieşi — ez iz var diye. EW... Kirpikleri bahtım gibi hep sisle büründü, mem ki nasıl oi m ah bu ne andı.. Çok s evdim, mi Bana yar böyle öğe Ker a yi gökle deniz aşk ile yıkandı, ibülü ağlattığı gündü; | 3 suyun fee birlikte yandı; i Çok sevdim.. Ci a bana yar böyle göründü. Çek ii O akşam bana yü meerimlğ S göründü. — Aşk öyle bir le ki insanı budala eder... Sonra zamanla insan iyileşir... — Siz neden iyileşmedini: Yy — Unutma, akşam gelirken ?.. Sen m Hiç lokantalarda pan- Glee pabuçlarını çikarıp çiviye asan kii i gördün mü? hanım, izdivaç hak- anki ve nedir? - Evlene- misiniz? Yoksa evlenmiye- ir misiniz?.. — Ne e yle ne de ew lenmiyeceğim... lacağım... — Evet, imdat işaretini çekti ir havadis Son günlerde, Fatihte i İzzetle sokağa — Dünyanın e çıkmıştı karanlık yeri nere- Kaldırımın taş- sidir? ları üzerinde, kaba — Karadeniz te gibi uyu- en nl üs- yan iki çocuk gör- 2 e” ıplak gezen- İzzet ler la nladım, — Üryani zadeler. di, Beşiktaşta doğ- ha a işte semitie muş olacaklar, be- — kn have “soğuk, timi bir şey aldın m? berber yoktur? şikleri taşmış)... — Aldım anne... — Kabasakalda. — Yalnız geceleri yemeğe geldiğime kızıyorum. — Kızma, bundan sonra öğle yemek- lerine de gelirim.

Bu sayıdan diğer sayfalar: