SOSYAL HAYAT i AKİS lan münasebetimizin kendi anlat tıklarına pek yakin olduğunu söyle- yince evsahibim güldü “sw Öyledir, öyledir” dedi, “za- ten rare gibi, babam aslım, İlâve etti: “ Bu sözlerimi hatırlayın: Ba- banızın kıymetini bilin. Bir babe nın yerini hiç bir şey tutmuyor. Sağ- liğında farkında değildim. Şahsiye- tine, aklına ve şefkatine öyle alış- mıştım ki, arada birbirimize kızsak dahi, ona güvenim sarsılmazdı. lünce: kendimi boşlukta hissettim. on sene geçti, vokluğuna hâlâ alışamadım.” Babalar ve çocuklar B». a yetmiş yaşına gelmiş, « sakalı ağarmış, gem ihti yar inizi; im ama, yaşlı adam © kadar içten söylüyordu > Gayrıih- tiyarı “ne yazık onun, kendisine kar şı bu hisleri duyacak bir evlâdı yok..” diye düşündüm, Babasi ile arasinda ilk büyük 1922 senesinde çıktı. Nubar bir kıza âşık olmuştu, baba sı evlenmelerine razı olmuyordu, Delikanlı bütün bağları kopar& rak, işini terketti ve evlendi. Başka bir petrol şirketinde, Royal Dutch Shell'de iş buldu. Kısa zamanda şirketin başkam, babasının yakın me$âi arkadaşı Mr. Deterding'in sağ Kolu oldu. Neden sonra bünda da babasının parmağı olduğunu öğ- renidi. Nitekim Deterding onu, Ka- Just Gülbenkyanın tasvip. etmediği mecbur kaldı. 29 yaşında, tekrar baba yuva- sınâ Ömrü Paris ile Londra arasında meydana gelen sar yın yüz odası vardı. İçi babasinin, ü dört bir ucundan, bilhas rındı, Gülbenkyanlar misafir olarak e e Zaten babası nâdi- rur, . umumiyetle m Otelini tercih ederdi. ya Harbi başlayınca Pariste kalma- ğa karar verdi. Fakat 1940 senesinde Fransız hükümeti ile beraber Vichy” ye geçmeğe mecbur oldu. İşlerini oradân idare ediyordu. una ise Londrada, İrak Petrol Kumpanva- ir ai düşüyördü. 942'de İran müttefikler safında Kartal girince, babası Portekize ta- şındı. Bir ara İsviçre sözkonusu ol- du. Fakat şartları ve icabında Amerikaya geçiş yama gözü- nünde tutularak Lizbona karar ve rildi. Harpten sömem atinesi Parise avdet etti, Kalust Gülbenkyan bazı vergi kolaylıklarını dâ hesaba kata- rak, Portekizde, tabii gene bir otel dairesinde oturmağa etti. Gülbenkyan: — Çoğu zaman ayrı Yasini rına, babamın birço rağmen, babamla annem birbirleri: ne çok düşkündüler” ,. benim annemle babamın kaç senelik evli olduklarını sordu. “S0 seneye yakın” deyince güldü: “— Bir şey değil. Benimkiler 1952'de altmişincı yıldönümlerini kutladılar. Zavallı annemi birkaç hafta sonra kaybettik. Sanki o gir nü beklemişti. Babam biriki sene daha yaşadı. Fakat o enerjik, yaşa ma azmi dolu adam gitmiş, yerine kalbi kirik, bedbin bir adam gel mişti” dedi. i sf... za b Teletön:0876800-27680 Telgra! adresi : BASINKURUM W (Basın A: 22889) — 695) 25 Aralık 1965