19 Şubat 1965 Tarihli Akis Dergisi Sayfa 33

19 Şubat 1965 tarihli Akis Dergisi Sayfa 33
Metin içeriği (otomatik olarak oluşturulmuştur)

majör dörtlü" ve Hindemith'in "Sekiz parça"sında gösterdikleri iyi ve mü- zikal çalış, güzel bir beraberlik, ra- hat ve kopmayan bir icra övüldü. Ama Brahms için daha yapılacak çok şey- leri olduğu, herhalde topluluğun me- selâ, gelecek yıl bu dörtlüyü daha ol- e yorumlara dikkat ederek çala- bileceği anlaşılıyordu. Zaten bu top- luluğun sürekli olacağını gösteren be- Yaylı Çalgılar dörtlüsünde de uzun yıllar büyük başarıyla çalmıştır. e ye Senfoni Orkestra. sının Dr. Praetorius'tan sonra yıl- larca yöneticiliğini yapmış, az veya çok orkestraya emeği geçmiş değerli besteci ve orkestra şefi Hasan Ferit Alnar bir süredenberi oAnkaradadır. yönetecek, piyanist Yüksel Koptagel e bu konsere solocu olarak katılarak Chopin'in "La minör piyano konçer- tosu'nu çalacaktır. Yıllardanberi din- lemedikleri (oObu kiymetli müzikçinin konserini sanatsever Ankaralılar ilgiy- le beklemektedirler. Programda kon- Dans" adlı parçası da yer almaktadır. AKİS, 19 ŞUBAT 1965 Konser dinledim Konseri verenler: Cumhurbaşkanlığı Senfoni Orkestrası Yöneten: Prof. G. E. Lessing Solocular: Suna Kan (Keman), Pierre Fourier (Viyolonsel) Konserin yeri: Ankara Konser Salonu Günü: 12 Şubat 1965 Cuma. Saat 2030 da Program: İki romantik besteyle ünlü bir başka izlenimci - romantiğin senfonik şiirinden kurulmuştu: 1) R. Strauss: "Tod und Verklaerung", 2) . Saint - Saens: Viyolonsel konçertosu, 3) J. Brahms: Keman, viyolonsel ve orkestra için konçerto; Op. 102. Konserin özellikleri: Geçen yıl da dinlediğimiz değerli viyolonselci Pi- erre Foumnler'in bu yıl tekar sahnemizde görünmesi, üstelik genç kuşağın değerli sanatçılarından biriyle birlikte (o çalması başlıca özelliği, teşkil etti. Brahms'ın ikili konçertosunu geçen yıl yine bir fransız viyolonselcisi Guy Fallot, ile genç kuşaktan diğer bir kemancımız, Ayla Erduran, birlSkte ses- Kl ri Bu eee iki icra arasında dinleyiciler bir karşılaştırma imkânına ulaştıla ü alman besteci gı, un yine çok tanınmış bestesi ''ölüm ve Lâhutileşme" (Tod und Verklaerung). orkestramız o tarafından daha önce rinden birini dinletmeyi hakkıyla başarmış bir şef olduğu için konserde hay- li büyük başarılar umuluyordu. Beğendiklerim: Konsere solocu olarak katılan Fournier ve Kan, bekle- neni, hattâ fazlasıyla verdiler Saint - Saens okonçertosunda ünlü fransız sanatçı, hem üstün tekniğini, hem de çok rahat çalışını göstermeye imkân buldu. Erişilmesi güç bir temizlikteki yayı, hiç yanılmayan sol eliyle öyle- sine senkronize olmuş ki, çalışı dinl. Sel en küçük bir tereddüt yaratma- di üyük bir güven duygusu içinde, r dolu bir intiba uyandırıyor; en zor pasajlar bile tüy gibi uŞUP gidiveriyor. “Melodiler en uygun yorumunu Sa- natçının iç âleminden alı; ahms'da Foumier ile birlikte çalan Suna Kan da ünlü fransız viyo- lonselciden hiç de geride kalmadı. Böylelikle, bir kere daha artık dünya n gelmesi zellikle bu kon! lü öklerini altetmes ini bildiler Örkestraya gel straj eşliği yeterli ve solocularınkine yakın EN "Saint - Saenste de genel- likle büyük bi r bulunmamakla beraber, beraberlik ve entonasyon biraz daha az iyiydi. Beğenmediğim: Strauss'un senfonik şiiri, maalesef hem bu mevsimin, hem de Lessing'in Türkiyedeki konserlerinin içerisinde belki de en kötü bir çalıştı. Büyük bestecinin en zarif ve romantizme en çok kaçan bestesi olan "Ölüm ve Lâhutileşme" vermek istediği fikir ve kapsadığı ruh ile hiçbir ilgisi, olmuyacak şekilde çalındı ve yorumlandı. Üfleme çalgılar teknik yönden ye- tersiz, beraberliklerde kötü entonasyon bakımından ise mevsim boyunca rast lamadığım düşüklükteydi Şefin ise ses dengesini, hattâ çok defa beraberliği sağlayamadığı görüldü. Ancak "Lâhutileşme"ye tekabül eden Coda bölümü biraz kurtardı ise de Richard Strauss'un değil, parçanın ruhu bile "lâhutileşemedi"! Sonuç: Foumnler'e olduğu kadar Kana duyduğum övgü dolu hisler arttı, Lessing'e olanlar ise birazcık azaldı. Mamafih bunu prova azlığı yüzünden orkestranın "eski gelenekle göre çaldığı bir eser yüzünden olmuş sayıyorum. Daniyal ERİÇ 33

Bu sayıdan diğer sayfalar: